Barbara Sordylowa

---

Życiorys

Barbara Sordylowa przyszła na świat i spędziła swoje dzieciństwo w pięknym Krakowie. Jej matka, Barbara, z rodziny Kowalskich, miała znaczące osiągnięcia dla tego miasta, co wpływało na jej dalsze losy.

W roku 1960 zawarła związek małżeński z Władysławem Sordylem, który był polonistą. Wspólnie wychowali córkę, Danutę. Życie Barbary Sordylowej po ślubie obfitowało w różne doświadczenia i związki zawodowe.

Od 1976 roku osiedliła się w Warszawie, gdzie prowadziła swoje życie rodzinne i zawodowe. Po osiągnięciu emerytury w 2003 roku, postanowiła wrócić do rodzinnego Krakowa, gdzie spędziła resztę swoich dni. Zmarła 12 lutego 2016 roku. Jej ostatnim miejscem spoczynku stał się cmentarz Rakowicki, który jest ściśle związany z jej rodzinnymi korzeniami.

Kariera zawodowa

Po ukończeniu szkoły średniej, Barbara Sordylowa podjęła decyzję o dalszym kształceniu się na kierunku polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1952–1956, po wcześniejszym ukończeniu IX Liceum Ogólnokształcącego w Krakowie.

W roku 1957 rozpoczęła pracę w Bibliotece Jagiellońskiej, gdzie miała w задачи opracowywanie podworskich księgozbiorów, jak również klasyfikację nauk ekonomicznych w ramach katalogu systematycznego oraz prowadzenie katalogu przedmiotowego wydawnictw polskich. Jej głęboka wiedza i umiejętności szybko zostały dostrzegane w instytucji.

W 1962 roku zdała egzamin na bibliotekarza dyplomowanego, a cztery lata później uzyskała awans na adiunkta bibliotecznego dyplomowanego. Pełniła także szereg funkcji kierowniczych, w tym kierownictwo Oddziału Gromadzenia i Uzupełniania Zbiorów w latach 1969–1972 oraz kierownictwo Oddziału Informacji Naukowej w latach 1972–1974.

W roku 1974 objęła stanowisko zastępcy dyrektora Biblioteki Jagiellońskiej ds. informacji naukowej i zbiorów specjalnych, co potwierdzono w 1976, kiedy to została mianowana na zastępcę dyrektora Biblioteki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Jej kariera zataczała pełne koło, gdyż w latach 1981–2003 znów pełniła funkcję dyrektora Biblioteki PAN w stolicy.

Barbara Sordylowa była także aktywnym członkiem Zarządu Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich przez wiele lat, a w okresie 1985–1990 przewodniczyła Komisji Wydawniczej tegoż stowarzyszenia. Dodatkowo, była częścią Komisji Egzaminacyjnej dla Bibliotekarzy i Dokumentalistów Dyplomowanych w latach 1984–1987.

W latach 1989–1991, na zlecenie Centralnej Komisji do Spraw Tytułów i Stopni Naukowych, opracowała pięć opinii rzeczoznawczych dotyczących kwestii nadawania stopnia doktora habilitowanego w zakresie bibliotekoznawstwa i informacji naukowej. Natomiast w 1990 roku została mianowana członkiem Komitetu Naukoznawstwa działającego przy Prezydium PAN, gdzie pełniła rolę sekretarza w latach 1993–1995 oraz przewodniczącej Sekcji Informacji i Komunikacji Naukowej w latach 1996–2006.

Swoją wiedzą oraz doświadczeniem dzieliła się, poprzez pełnienie funkcji przewodniczącej Zespołu ds. Informacji Naukowej i Upowszechniania Nauki przy Komitecie Badań Naukowych w latach 1991–1993. Barbara Sordylowa była również członkiem różnych komisji, takich jak Senacka i Rektorska Komisja Biblioteczna UJ, Komisja do Spraw Struktury i Rozwoju UJ oraz Rada Naukowa Biblioteki PAN w Warszawie od 1981 do 2004 roku.

Również, w latach 1983–1990 była częścią Państwowej Rady Bibliotecznej przy Ministerstwie Kultury i Sztuki oraz Rady Naukowej Biblioteki Gdańskiej PAN w latach 1999–2006. W 2003 roku, po ogłoszeniu likwidacji Biblioteki PAN w Warszawie, zakończyła swoją długoletnią i owocną karierę zawodową przechodząc na zasłużoną emeryturę.

Kariera naukowa

W 1969 roku Barbara Sordylowa uzyskała doktorat na Uniwersytecie Łódzkim, broniąc rozprawy zatytułowanej „Gabriel Korbut i jego zasługi dla bibliografii literackiej w Polsce”. Praca ta powstała pod czujnym okiem prof. Heleny Więckowskiej.

Po zakończeniu studiów, Sordylowa rozpoczęła karierę wykładowczą w Międzywydziałowym Studium Bibliotekoznawczym Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Zakładzie Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej przy Instytucie Filologii Polskiej UJ, gdzie dzieliła się swoją wiedzą z zakresu bibliotekoznawstwa.

W 1988 roku, uzyskała stopień doktora habilitowanego w dziedzinie bibliotekoznawstwa i informacji naukowej na Uniwersytecie Wrocławskim. Praca habilitacyjna nosiła tytuł „Informacja naukowa w Polsce. Problemy teoretyczne, źródła, organizacja”. Po tym wydarzeniu objęła stanowisko docenta w Bibliotece PAN w Warszawie.

W latach 1993–1996 była profesorem nadzwyczajnym w Katedrze Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej Uniwersytetu Łódzkiego, gdzie prowadziła wykłady oraz seminaria magisterskie, edukując przyszłe pokolenia specjalistów w zakresie bibliografii i źródeł informacyjnych.

W istotny sposób przyczyniła się do rozwoju polskiego środowiska akademickiego pełniąc funkcję redaktora naczelnego „Przeglądu Bibliotecznego” przez 25 lat, od 1978 do 2003, oraz pracując jako redaktor naukowy 2. tomu „Słownika polskich towarzystw naukowych” z 1986 roku.

Sfery jej badań obejmowały bibliotekoznawstwo, informację naukową oraz bibliografię literacką. Pracując w Bibliotece PAN, Sordylowa skupiła się na analizy zagadnień związanych z informacją naukową, co poskutkowało intensyfikacją prac nad budową Systemu Informacji Naukowej, Technicznej i Organizacyjnej (SINTO). Dodatkowo kontynuowała badania nad specjalizacją bibliotek, źródłami informacji naukowej oraz funkcją Biblioteki Narodowej w kontekście krajowego systemu biblioteczno-informacyjnego.

Barbara Sordylowa była aktywna na polu międzynarodowym, uczestnicząc w licznych konferencjach naukowych zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jej dorobek naukowy to ponad 130 publikacji, powstałych w okresie od 1965 do 2015 roku.

Ważniejsze publikacje

Oto wybór istotnych publikacji autorstwa Barbary Sordylowej, które stanowią znaczący wkład w polską literaturę oraz naukę:

• „Literatura polska” Gabriela Korbuta: z dziejów polskiej bibliografii literackiej, Kraków, 1971,
• Podstawowe zagadnienia informacji naukowej, Kraków, 1977,
• Gabriel Korbut: życie i dzieło, Wrocław, 1978,
• Informacja naukowa w Polsce: problemy teoretyczne, źródła, organizacja, Wrocław, 1987,
• Z problematyki bibliotek i informacji naukowej, Warszawa, 1997,
• Wybrane zagadnienia informacji i komunikacji naukowej oraz bibliotek. Szkic wspomnieniowy, Kraków, 2015.

Nagrody, wyróżnienia

Barbara Sordylowa, jedna z wybitnych postaci polskiego bibliotekarstwa, otrzymała szereg honorowych wyróżnień, które są świadectwem jej znakomitych osiągnięć zawodowych.

• Złoty Krzyż Zasługi (1980),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1988),
• Nagroda Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Technicznego (1972),
• Nagroda Stowarzyszenia Wydawców Polskich (1978),
• Honorowa Odznaka Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich (SBP) (1984),
• Medal z okazji 70-lecia SBP (1988),
• Medal SBP „Bibliotheca Magna Perennisque” (1996),
• Medal „W dowód uznania” za zasługi dla bibliotekarstwa i SBP (2004).

---

Oceń: Barbara Sordylowa

---