Bogusław Mietniowski

---

Życiorys

Wczesna kariera Bogusława Mietniowskiego miała swoje początki w studenckim zespole „Rynek Główny 7”, który znalazł swoją siedzibę w popularnym krakowskim klubie Pod Jaszczurami. W tym miejscu artysta regularnie występował, łącząc swoje siły z innymi muzykami podczas niezapomnianych jam sessions, które przyciągały czołówkę krakowskich jazzmanów.

W 1976 roku rozpoczął współpracę z Janem Wojdakiem oraz zespołem Wawele. Wspólnie nagrali album LP pt. Daj mi dzień, a także zagrali wiele koncertów nie tylko w Polsce, ale również za granicą.

Rok 1977 przyniósł nową przygodę. Razem z Markiem Kulisiewiczem, Ryszardem Idzi oraz Bogumiłem Dijukiem przenieśli się do Szczecina, tworząc zespół Telegram z Wojtkiem Rapą, pod kierownictwem artystycznym Jacka Bromskiego. To był czas intensywnej pracy twórczej i koncertowej.

W latach 1978-1979 Bogusław był częścią legendarnej formacji Wolna Grupa Bukowina, wywodzącej się z ruchu studenckiego. Z zespołem, w składzie m.in. Grażyna Kulawik, Wojciech Bellon, Wojciech Jarociński, Wacław Juszczyszyn i Jacek Wojnarowski, nagrali album dla wytwórni Wifon, który zarejestrowano na kasecie magnetofonowej. Album składał się z utworów wykonanych przez Jana Wołka oraz osiem piosenek formacji.

W tamtym okresie Mietniowski występował także w krakowskim Teatrze STU, biorąc udział w spektaklach, takich jak Wydrążeni Ludzie oraz Pacjenci, pozostając pod muzycznym nadzorem Haliny Jarczyk.

W 1979 roku nawiązał długotrwałą współpracę z zespołem 2 plus 1, której kulminacją był wyjazd na Kubę. Ten dwutygodniowy tour zakończył się sukcesem i przyniósł nagranie singla z utworami Margerita i La Habana mi amor (hiszpańska wersja California mon amour), co stanowiło pierwszy przypadek płyty polskiego artysty wyprodukowanej na Kubie. Bogusław nagrał z zespołem m.in. album Video w 1985 roku wydany przez Tonpress.

Od 1985 roku koncertował też z Zdzisławą Sośnicką i Zbigniewem Wodeckim, obok takich muzyków jak Kazimierz Jonkisz, Wiesław Wilczkiewicz, Roman Hudaszek i Jerzy Suchocki. W 1987 roku spotkał się z Elżbietą Adamiak oraz Andrzejem Poniedzielskim w trakcie nagrań płyty koncertowej Live.

W 1987 roku rozpoczął współpracę z zespołem Ryszarda Styły – Spectrum Session, w składzie którego występował obok Ryszarda Styły, Grzegorza Górkiewicza oraz Grzegorza Schneidera. Kwartet koncertował w całym kraju i zagrał na festiwalu Jazz Juniors, towarzysząc również Andrzejowi Zausze.

W tym samym okresie Mietniowski grał w kwartecie oraz kwintecie Adama Kawończyka, współpracując z Ryszardem Styłą, Grzegorzem Schneiderem oraz Janem Pilch perc.

W latach 1989–1990 Bogusław mieszkał w Stanach Zjednoczonych, gdzie występował w polonijnych klubach w New Jersey i Chicago. W 1998 roku spotkał Kazimierza Dobrowolskiego, co zaowocowało długotrwałą współpracą z grupą The Cooks, w składzie której byli Benedykt Radecki oraz Maciej Kłeczek. Wspólny projekt zakończył się wydaniem świetnie przyjętego albumu A Shot of Rhythm And Blues.

Rok 2011 przyniósł kontynuację współpracy z Maciejem Kłeczkiem i Marcinem Sonnenbergiem w nowym zespole Krecia Robota, w trakcie którego nagrali płytę Nic Nie Boli.

W 2014 roku Bogusław nawiązał współpracę z Krakowską Grupą Bluesową, z którą grał koncerty razem z Ryszardem Styłą, Tadeuszem Pocieszyńskim i Maciejem Kłeczkiem.

W marcu 2017 roku Mietniowski wziął udział w nagraniu albumu poświęconego Wojciechowi Bellonowi, którego inicjatorem był Ryszard Styła. Dwa lata później, w marcu 2020 roku, artysta zaprezentował swoją solową płytę pt. Tyle mam do powiedzenia.

W ciągu swojej ponad 45-letniej kariery Bogusław Mietniowski współpracował także z wieloma znakomitymi artystami, takimi jak Anna Treter, Andrzej Sikorowski oraz z zespołem Pod Budą, Jan Hnatowicz, Mikołaj Korzistka, Jacek Korochoda, Bogdan Łazuka, Henryk Mosna, Katarzyna Szlęk i wielu innych.

Mietniowski brał także udział w kluczowych festiwalach muzycznych w Polsce, takich jak Sopot, Opole, Kołobrzeg, Jazz Jamboree, Solo Duo Trio, i był autorem szeregu nagrań muzyki filmowej, w tym Żałoba – 1988 r. oraz Cały ten zgiełk – 2000 r.

Wybrana dyskografia (jako członek zespołu)

Oto wybrana dyskografia Bogusława Mietniowskiego. Jego osiągnięcia muzyczne w ramach współpracy z różnymi zespołami i artystami są godne uwagi:

• 1976 – Wawele – Daj Mi Dzień,
• 1979 – 2 plus 1 – Irlandzki tancerz,
• 1983 – 2 plus 1 – Bez limitu,
• 1985 – 2 plus 1 – Video,
• 1987 – Elżbieta Adamiak i Andrzej Poniedzielski – Elżbieta Adamiak & Andrzej Poniedzielski – Live,
• 2003 – The Cooks – A Shot of Rhythm And Blues,
• 2011 – Krecia Robota – Nic Nie Boli,
• 2017 – Ryszard Styła – Nuty z Ponidzia – Nuty z Krakowa,
• 2020 – Bogusław Mietniowski – Tyle mam do powiedzenia.

---

Oceń: Bogusław Mietniowski

---