UWAGA! Dołącz do nowej grupy Kraków - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Leon Wyrwicz


Leon Wyrwicz, znany również jako Leon Haraschin, to postać, która bez wątpienia wpisała się w historię polskiego teatru i kabaretu. Urodził się 11 maja 1885 roku w Krakowie i tam spędził większość swojego życia, aż do swojej śmierci, która miała miejsce 30 marca 1951 roku, również w Krakowie.

Wyrwicz był nie tylko aktorem, ale także utalentowanym monologistą, którego twórczość obejmowała autorstwo ponad 100 monologów. Jego prace pozostawiły znaczący ślad w kulturze rozrywkowej Polski, dowodząc jego wszechstronnych umiejętności w sztuce aktorskiej.

Życiorys

Leon Wyrwicz przyszedł na świat w rodzinie związanej z kolejarstwem. Jego rodzicami byli Józef Haraschin i Julia z Pilarskich. Po ukończeniu szkoły średniej w Krakowie, w 1904 roku zadebiutował jako aktor w epizodycznych rolach w Teatrze Ludowym, równocześnie pracując jako urzędnik na kolei. W pewnym momencie swojego życia, dołączył do objazdowej grupy teatralnej Tadeusza Pilarskiego.

Jego kariera monologisty rozpoczęła się w 1910 roku. W kolejnych latach występował na licznych scenach kabaretowych w Warszawie i Krakowie, takich jak „Cyrulik Warszawski”, „Morskie Oko”, „Miraż” oraz „Stańczyk”. Występy zabierały go również na estrady innych miast Polski, a także do Wiednia i Kijowa.

Pojawiał się także w kawiarniach, takich jak Ziemiańska w Warszawie, jednak jego serce zawsze było związane z krakowskim Teatrem Nowości oraz Teatrem Bagatela w Warszawie. W 1918 roku Wyrwicz założył kabaret „Rozmaitości” w Krakowie, promujący sztukę kabaretową, który mieścił się w tzw. Drobnerionie. A już 16 marca 1921 roku stworzył „Kabaret Literacki” w kawiarni Odrodzenie na ulicy Sławkowskiej 30.

W swoim dorobku miał również role teatralne i wystąpienie w jednym filmie z 1936 roku. Po II wojnie światowej, jego działalność artystyczna była sporadyczna. W tym czasie często związany był z Teatrem Powszechnym w Krakowie.

Styl, którym się wyróżniał, cechowała niezwykła indywidualność. Odrzucał standardy swojego czasu, występując nie w fraku, a w zwykłym garniturze, bez jakiejkolwiek charakteryzacji czy rekwizytów. Jego język był często nawiązaniem do gwary regionalnej. Z podnoszeniem powagi, wręcz bez uśmiechu, potrafił przedstawiać najśmieszniejsze sytuacje, co dodawało jego występom unikalnego uroku. Był bardzo naturalny, jego prezentacje były sugestywne i plastyczne. Również nie korzystał z gotowych tekstów, samodzielnie je wymyślając oraz improwizując na scenie, często dorzucając aktualne żarty.

Leon Wyrwicz mieszkał w Krakowie przy ulicy św. Filipa 23. Niestety, jego życie zakończyło się, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Spektakle i monologi (wybór)

Lista spektakli oraz monologów, które zasługują na uwagę, uwzględnia różnorodne tematy oraz miejsca ich wystawienia. Oto zestawienie:

  • podróż pociągiem z Krakowa do Lwowa w okresie wojny,
  • wizyta u lekarza w Kasie Chorych,
  • w sądzie,
  • rekrut,
  • łaipduch,
  • fiakier,
  • gołębiarz,
  • raport wojskowy,
  • a tu się pali jak cholera,
  • pogrzeb lotnika,
  • 1914 – Królowa przedmieścia, Teatr Ludowy w Krakowie,
  • 1930 – Przygody dobrego wojaka Szwejka, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie,
  • 1931 – Ale humorek jest, „Morskie Oko”,
  • 1935 – Mycie głowy, „Cyrulik Warszawski”,
  • 1935 – Młody las, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie,
  • 1937 – Jaskółka z wieży Mariackiej, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie,
  • 1945 – Moralność pani Dulskiej, Teatr Powszechny im. Żołnierza Polskiego Kraków,
  • 1950 – Romans z wodewilu, Teatr Śląski.

Każda z tych prezentacji ma swoje niepowtarzalne cechy oraz unikalne konteksty, które wpływają na odbiór i interpretację przedstawionych treści.

Przypisy

  1. Dzieje jednego lokalu - "Drobnerion aka Bunkier Cafe" cz. 2. [dostęp 21.12.2012 r.]

Oceń: Leon Wyrwicz

Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:23