Cecylia Vetulani


Cecylia Vetulani to postać, która odegrała istotną rolę w polskiej kulturze i sztuce. Urodziła się 11 kwietnia 1908 roku w Krakowie, a swoje życie zakończyła 2 stycznia 1980 roku w Olsztynie.

Była nie tylko utalentowaną historyczką sztuki, ale również konserwatorką zabytków, co świadczy o jej zaangażowaniu w ochronę dziedzictwa kulturowego. Swoje zdolności artystyczne rozwijała jako malarka, a także pracowała jako antykwariuszka, co dawało jej możliwość odkrywania i prezentowania bogatej historii przedmiotów artystycznych.

Cecylia Vetulani była także badaczką sztuki ludowej Warmii i Mazur, co pozwoliło jej na zgłębienie unikalnych tradycji regionalnych. Jej wkład w obszarze konserwacji i badania sztuki ludowej ma istotne znaczenie dla polskiej kultury.

Życiorys

Cecylia Vetulani była córką inżyniera Franciszka Vetulaniego (1856−1921) oraz Katarzyny z domu Ipohorskiej-Lenkiewicz (1868–1915). W jej rodzinie znalazło się troje rodzeństwa: brat Stanisław oraz siostry Zofia i Maria.

W 1926 roku rozpoczęła swój akademicki szlak na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, którą ukończyła uzyskując dyplom w 1932 roku. Podczas nauki, w 1935 roku, zdobyła kwalifikacje nauczycielskie dla szkół średnich.

Po zakończeniu II wojny światowej osiedliła się w Olsztynie, gdzie od 1945 roku pracowała w Wydziale Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej. Jej rola tam obejmowała działania jako referent do spraw muzealnych. Następnie podjęła zatrudnienie w Muzeum Mazurskim, gdzie jej głównym zadaniem była ochrona, porządkowanie i zabezpieczanie zbiorów. W 1950 roku objęła stanowisko kustosza Muzeum Mazurskiego.

Od 1953 do 1955 roku działała jako referent konserwacji zabytków w Wydziale Kultury Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej, a także jako Wojewódzki Konserwator Zabytków w Olsztynie. W 1956 roku zaczęła pracować w olsztyńskim antykwariacie, a z końcem 1959 roku przeszła na rentę inwalidzką.

W swojej karierze publikowała liczne artykuły dotyczące sztuki ludowej oraz zabytków regionu Warmii i Mazur. Jej teksty ukazały się w renomowanych czasopismach takich jak „Słowo na Warmii”, „Warmia i Mazury”, „Przegląd Zachodni” i „Polska Sztuka Ludowa”. W 1972 roku, nakładem Wydawnictwa Pojezierze, opublikowała wspomnienia pod tytułem Pionierzy i zabytki, w których przedstawiała swoje doświadczenia związane z powojennym Olsztynem, opisując proces organizacji Muzeum na olsztyńskim zamku oraz pracę jako wojewódzki konserwator zabytków.

Cecylia Vetulani była również utalentowaną malarką. Zmarła w 1980 roku i została pochowana w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 218, rząd 3, numer 27.

Publikacje

Cecylia Vetulani znana jest z wielu istotnych osiągnięć w dziedzinie badawczej oraz publikacyjnej. Poniżej przedstawiamy wybrane prace, które są jej wkładem w kulturę i sztukę ludową.

  • Pasłęckie formy piernikarskie w: „Polska Sztuka Ludowa – Konteksty” z. 1, 1953,
  • Pionierzy i zabytki. Wydawnictwo Pojezierze, 1972, brak numerów stron w książce Wspomnienia.

Odznaczenia

Za istotny wkład w ochronę dóbr kultury, Cecylia Vetulani została uhonorowana Złotą Odznaką „Za opiekę nad zabytkami”.

Rodzina

Rodzina Vetulanich jest ważnym elementem dziedzictwa kulturowego związanym z historią rodziny. Ich ulokowanie w kontekście historycznym pokazuje nie tylko ich interakcje, ale również wpływ na rozwój lokalnych społeczności.

_________Michał Vetulani_Franciszka Śliwińska___
__
_____________________________________________
___________________________________
_Jan Vetulani_Matylda
Pisz
___Roman Vetulani___Elżbieta
Kunachowicz
_________Franciszek
Latinik
______Franciszek Vetulani_Katarzyna
Ipohorska-Lenkiewicz
__________
________________________________________________________
________________________________
_Eugeniusz Vetulani___Kazimierz Vetulani_Zygmunt Vetulani_Tadeusz Vetulani_Maria
Godlewska
___Adam Vetulani_Irena
Latinik
_Zofia Vetulani_Bohdan
de Nisau
_Maria Vetulani de Nisau_Cecylia Vetulani
______
________________Agnieszka Vetulani-Cęgiel_Maria Vetulani_Charles Belfoure_Marek Vetulani_Tomasz Vetulani_____

Przypisy

  1. Julia Kalęba: Prezes sekcji geniuszy. Mando, 2017 r., s. 122–123.
  2. Cmentarz Stare Powązki: FRANCISZEK VETULANI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 24.01.2017 r.]
  3. Zygmunt Vetulani: Z ziemi włoskiej do Sanoka. Esej o rodzinie Vetulanich. W: Sanok – nasza tożsamość. Historia, kultura, środowisko. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka, 2014 r., s. 93.
  4. Vetulani Cecylia. nekrologi-baza.pl. [dostęp 18.07.2015 r.]
  5. Pionierzy i zabytki. Wspomnienia. Moja Biblioteka Mazurska. [dostęp 27.10.2012 r.]
  6. a b c d Cecylia Vetulani. Leksykon kultury Warmii i Mazur, 26.06.2010 r. [dostęp 27.10.2012 r.]

Oceń: Cecylia Vetulani

Średnia ocena:4.69 Liczba ocen:15