Jan Nepomucen Głowacki

---

Kariera

Jan Nepomucen Głowacki kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie miał zaszczyt uczyć się pod okiem wybitnych artystów, takich jak Antoni Brodowski oraz Józef Peszka. Następnie kontynuował edukację na prestiżowych akademiach w takich miastach, jak Praga, Monachium, Rzym i Wiedeń.

W 1828 roku Głowacki powrócił do Krakowa, gdzie rozpoczął pracę jako nauczyciel rysunku i malarstwa w liceum św. Anny. Jego zdolności oraz pasja do sztuki przyczyniły się do rychłego awansu zawodowego – został profesorem w Szkole Sztuk Pięknych.

W jego dorobku artystycznym znajdują się głównie obrazy przedstawiające krajobrazy oraz widoki, obok malowideł o tematyce religijnej i portretów. W pracach Głowackiego zauważalny jest wpływ sztuki wiedeńskiej, co szczególnie widać w jego portretach. Często podejmowano go z zachwytem mianem „ojca krajobrazu polskiego”. Jego widoki Krakowa zostały popularyzowane dzięki publikacji pod tytułem „24 widoki Krakowa i jego okolic, zdjętych podług natury przez J.N. Głowackiego”, która ukazała się w 1836 roku.

W życiu prywatnym artysty jego siostra miała trzech synów, którzy wyróżniali się w różnych dziedzinach. Byli nimi prawnik i polityk Wiktor Jaroński, znakomity skrzypek Mieczysław Jaroński oraz utalentowany wiolonczelista i śpiewak Stanisław Jaroński.

Wybrane dzieła

Twórczość Jana Nepomucena Głowackiego pozostaje cenionym elementem polskiego dziedzictwa artystycznego. Jego obrazy są eksponowane w wielu znaczących kolekcjach muzealnych, oferując szeroki wgląd w styl oraz tematykę, którą artysta podejmował w swoich obrazach. Warto zwrócić uwagę na kilka z nich:

• Widok na miasto w dolinie, 1829, znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie,
• Widok Tatr z Poronina, 1836, jest eksponowany w Muzeum Okręgowym w Toruniu,
• Morskie Oko, 1837, można zobaczyć w Muzeum Narodowym w Krakowie,
• Dolina Kościeliska w Tatrach, 1840, należy do zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu,
• Potok górski, datowany na około 1840, jest częścią zbiorów Muzeum Śląskiego w Katowicach,
• Pejzaż górski, z około 1840 roku, również znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie,
• Skały Kmity w Ojcowie, 1843, można oglądać w Galerii Sztuki we Lwowie,
• Staw na Groblach i przystań flisaków na Wiśle pod Wawelem, z 1845 roku, znajduje się w Państwowych Zbiorach Sztuki na Wawelu,
• Łomnica w chmurach, 1845, jest w zbiorach Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Wrocławiu,
• Pejzaż podgórski – Ogrodzieniec, z 1846 roku, także znajduje się w Muzeum Narodowym w Warszawie.

Każde z tych dzieł odzwierciedla talent Głowackiego oraz jego zainteresowanie polską przyrodą i krajobrazami. Obrazy te nie tylko wzbogacają polskie muzea, ale również stanowią niezwykle cenne źródło inspiracji dla współczesnych artystów i pasjonatów sztuki.

---

Oceń: Jan Nepomucen Głowacki

---