Czesława Pilarska

---

Kariera szachowa

W latach 1987 oraz 1989 Czesława Pilarska dwukrotnie triumfowała w zawodach, zdobywając tytuł młodzieżowej mistrzyni Polski w kategorii do 23 lat, co znacząco wpłynęło na jej karierę szachową. Następnie, w 1990 roku, zdobyła brązowy medal na mistrzostwach Polski w szachach szybkich, odbywających się w Dębicy.

Debiut w finale mistrzostw Polski kobiet miał miejsce w 1988 roku w Bielsku-Białej, a do 1994 roku brała udział w tych prestiżowych zawodach aż siedmiokrotnie. Najwyższy szczyt jej kariery nastał w 1991 roku w Lubniewicach, gdzie Czesława została mistrzynią kraju. Rok ten był również kamieniem milowym, ponieważ reprezentowała Polskę na turnieju strefowym eliminującym do mistrzostw świata w Hajdúszoboszló.

W tym samym roku Czesława Pilarska odnosiła również spektakularne sukcesy, w tym remisu w symultanie z ówczesnym mistrzem świata, Garrim Kasparowem. W 1992 roku, podczas międzynarodowego turnieju w Gdyni, zajęła trzecie miejsce, ustępując jedynie Krystynie Dąbrowskiej oraz Grażynie Szmacińskiej.

Poza tym, Czesława osiągnęła swój najwyższy ranking 1 lipca 1993 roku, uzyskując wynik 2210 punktów, co zapewniło jej ekskluzywne 6-7. miejsce wśród najlepszych polskich szachistek. Ta znacząca osiągnięcia w świecie szachów utorowały jej drogę do niezapomnianej kariery w tej dziedzinie.

Kariera naukowa

W roku 1998 Czesława Pilarska zakończyła swoją aktywność jako zawodniczka turniejowa, skupiając się na karierze akademickiej. W czerwcu 1999 podjęła studia doktoranckie, a w październiku 2002 roku uzyskała tytuł doktora nauk ekonomicznych. Temat jej rozprawy doktorskiej brzmiał: Wpływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych na gospodarkę polską w okresie transformacji systemowej.

Obecnie Czesława Pilarska jest pracownikiem naukowym Katedry Mikroekonomii Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, gdzie prowadzi badania i wykłady w obszarze ekonomii.

---

Oceń: Czesława Pilarska

---