Edward Sznajder

---

Życiorys

Edward Sznajder urodził się jako syn Edwarda i Florentyny, zdobywając średnie wykształcenie ekonomiczne. W okresie między 1939 a 1941 rokiem pracował jako robotnik w Krakowie, a następnie objął posadę w krakowskim Urzędzie Budowlanym jako pracownik umysłowy. W 1945 roku objął stanowisko szefa działu w Zjednoczeniu Przemysłu Materiałów Budowlanych w Krakowie, a dwa lata później, w latach 1947-1949, dyrektora naczelnym Zakładów Przemysłu Wapiennego.

Później, w 1949 roku, awansował na dyrektora finansowo-administracyjnego Centralnego Zarządu Przemysłu Mineralnego. W latach 1950–1952 pełnił rolę dyrektora departamentu w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego, aby następnie, w latach 1957–1958, objąć stanowisko dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Wapienno-Gipsowego.

W 1948 roku dołączył do Polskiej Partii Robotniczej oraz do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a w latach 1971–1975 był zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR. W okresie od 1952 do 1955 roku piastował funkcję wiceprezesa Centralnego Urzędu Gospodarki Materiałowej, a następnie zasiadał jako zastępca przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego w latach 1955–1956. Dalsze lata obejmowały także uczestnictwo w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów w różnych latach.

W latach 1957–1963 pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego, a od 1965 roku do 1972 był ministrem tegoż ministerstwa. Jego kadencja ministerialna przypadała na okres budowy nowoczesnych domów handlowych, takich jak Supersam, oraz wdrożenia eksperymentu sądeckiego. W 1978 roku obejmował stanowisko podsekretarza stanu w Urzędzie Gospodarki Materiałowej.

W roku 1962 Sznajder był pełnomocnikiem rządu do spraw organizacji mistrzostw świata w narciarstwie FIS, które odbyły się w Zakopanem. Ponadto, w latach 1962–1967 pełnił funkcję prezesa Polskiego Związku Szermierczego, gdzie za jego kadencji polska szermierka odnosiła znaczne sukcesy, a w czołówce stawali tacy mistrzowie jak Wojciech Zabłocki, Ryszard Parulski, Jerzy Pawłowski oraz Ryszard Zub. Od 1976 roku do chwili śmierci w wypadku samochodowym był prezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej.

Sznajder był żonaty z Stefanią Sznajder z domu Mróz, która żyła w latach 1922-2009. Po jego śmierci spoczął na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B4-tuje-5).

Odznaczenie

Edward Sznajder, wybitna postać odznaczona wieloma prestiżowymi nagrodami, zyskał uznanie w różnych dziedzinach. W swoim życiu otrzymał szereg wyróżnień, które podkreślają jego wkład w rozwój Polski oraz działalność społeczną.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, 1954,
• Złoty Krzyż Zasługi, 1952,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, 1954,
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, 1973,
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego, 1966,
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”, 1963.

---

Oceń: Edward Sznajder

---