Jacek Józef Walczewski, urodzony 12 listopada 1931 roku w Krakowie, był postacią znaczącą w polskiej nauce i technice. Zmarł 26 czerwca 2013 roku w Jaroszowcu, pozostawiając po sobie wielki wkład w rozwój technologii oraz badania w dziedzinie atmosfery.
Jako inżynier i konstruktor rakiet meteorologicznych, Walczewski stał się pionierem w obszarze teledetekcyjnych badań atmosfery. Jego prace nad nowatorskimi rozwiązaniami nie tylko przyczyniły się do poszerzenia wiedzy o atmosferze, ale także wpłynęły na praktyczne zastosowania w meteorologii.
Posiadał tytuł profesora doktora habilitowanego nauk technicznych, co świadczy o jego wysokich kwalifikacjach i osiągnięciach. Współpracował z różnymi instytucjami naukowymi, w tym był członkiem Komitetu Badań Fizycznych oraz Komitetu Geofizyki Polskiej Akademii Nauk, gdzie aktywnie uczestniczył w kształtowaniu polskiej nauki.
Życiorys
Urodzony 22 czerwca 1933 roku, Jacek Walczewski swoją edukacyjną drogę rozpoczął w latach 1950–1956 na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a następnie kontynuował naukę na Politechnice w Łodzi. Po ukończeniu studiów, w latach 1955–1957 pracował jako konstruktor maszyn. Od 22 czerwca 1956 roku pełnił funkcję kierownika Sekcji Technicznej krakowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Astronautycznego. Począwszy od 1958 roku, związał swoją karierę z pracą naukową, specjalizując się w badaniach atmosfery.
W 1967 roku uzyskał stopień naukowy doktora, następnie w 1985 roku doktora habilitowanego, a w 1990 roku tytuł profesora. Był autorem licznych publikacji naukowych w dziedzinie meteorologii i atmosfery. W 1961 roku, w Państwowym Instytucie Hydrologiczno-Meteorologicznym, obecnie znanym jako Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – IMGW, zorganizował Pracownię Rakietowych Sondowań Atmosfery, gdzie pełnił rolę kierownika.
W 1965 roku, wspomniana pracownia została przekształcona w Zakład Badań Rakietowych i Satelitarnych PIHM, gdzie stworzono polskie rakiety badawcze serii Meteor, w tym Meteor 1, 2 oraz 3. Najbardziej zaawansowaną z tych rakiet był Meteor 2, która osiągała wysokość niemal 100 km. Niestety, z powodów politycznych i ekonomicznych prace nad tymi projektami zostały wstrzymane na początku lat 70. W 1975 roku Zakład podzielono na dwie odrębne jednostki: Zakład Badań Górnej Atmosfery oraz Ośrodek Odbioru Danych Satelitarnych, a Jacek Walczewski objął kierownictwo pierwszego z nich.
Zakład, pod kierownictwem Walczewskiego, zmieniał swoją nazwę w kolejnych latach na Zakład Meteorologii Kosmicznej (1980) oraz Zakład Teledetekcji Atmosfery (1985). Prowadzono pionierskie badania nad teledetekcją atmosfery w Polsce, wykorzystując technologie sodaru i lidaru. Mimo że Zakład zlikwidowano w 2007 roku, Walczewski przeszedł na pół etatu w nowo utworzonym Zakładzie Monitoringu i Zanieczyszczenia Powietrza, zanim przeszedł na emeryturę w 2010 roku.
Oprócz działalności naukowej, Jacek Walczewski był aktywny w katolickiej działalności społecznej. Był członkiem Synodu Duszpasterskiego Archidiecezji Krakowskiej w latach 1972–1979 oraz Prymasowskiej Rady Społecznej (1986–1990). Jego twórczość obejmowała także wiersze o tematyce religijnej.
Był starszym bratem Marka Walczewskiego (1937–2009), który zyskał uznanie jako wybitny aktor teatralny i filmowy. Jego rodzice to Janina Walczewska (1902–1984), główna księgowa kuratorium oświaty w Krakowie oraz Józef Walczewski, doktor prawa, który pracował w NIK przed i po wojnie. Jacek Walczewski, poliglotyczny talent, władał wieloma językami, w tym angielskim, niemieckim, rosyjskim, francuskim, włoskim, hiszpańskim oraz łaciną, a także pisał wiersze i rysował.
Na zawsze pozostanie w pamięci, pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera U, rząd płd.), gdzie wielu przyjaciół i uczniów oddało mu hołd.
Ważniejsze publikacje
W ciągu swojej kariery Jacek Walczewski przyczynił się do wielu znaczących publikacji, które dotyczą głównie meteorologii oraz badań atmosferycznych. Oto niektóre z nich:
- Dorobek Zakładu Meteorologii Kosmicznej IMGW w ciągu 20 lat istnienia. Wyd. Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Kraków 1981,
- Polskie rakiety badawcze, Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, Warszawa 1982, ISBN 83-206-0278-5,
- Charakterystyka warstwy granicznej atmosfery nad Krakowem w oparciu o wyniki sondażu akustycznego, Wyd. Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Warszawa 1984,
- Charakterystyka warstwy granicznej atmosfery nad miastem (na przykładzie Krakowa) (red.), Wyd. Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej, Warszawa 1994,
- Przygody mojego życia, Wyd. „Bernardinum”, Pelplin 2009.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Zbigniew Jan Krygowski (architekt) | Włodzimierz Gruszczyński (architekt) | Wojciech Mitkowski | Aleksander Franta | Antoni Łuszczkiewicz | Zbigniew Solawa | Krzysztof Holejko | Wilhelm Apter | Krzysztof Stypuła | Marian Zawiła | Ludwik Gutman | Bohdan Głowiak | Ignacy Tislowitz | Irena Kaniewska (pilot) | Henryk Ritterman | Stanisław Kwaśniewicz | Jacek Chrząszczewski | Maksymilian Nitsch | Danuta Hahn | Antoni Nowakowski (inżynier)Oceń: Jacek Walczewski