Wanda Kragen

---

Życiorys

„Wanda Kragen była absolwentkąUniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie studiowała przedmioty przyrodnicze. W okresie między 1929 a 1934 rokiem aktywnie angażowała się w działalność czasopisma „Nowy Dziennik”, publikując tam swoje recenzje zarówno literackie, jak i teatralne. To właśnie wtedy zaczęła także tłumaczyć prace z języków: niemieckiego, angielskiego oraz francuskiego.

W roku 1930 Kragen wstąpiła do Związku Zawodowego Literatów Polskich, który z czasem przekształcił się w Związek Literatów Polskich. Okres II wojny światowej spędziła w Warszawie, a po zakończeniu działań wojennych wróciła do rodzinnego Krakowa, gdzie kontynuowała swoją twórczość. W powojennych latach specjalizowała się w przekładach dzieł literackich z języka angielskiego oraz niemieckiego.

Jej prace były publikowane w znanych czasopismach takich jak „Przekrój”, „Dziennik Polski”, „Życie Literackie” oraz „Tygodnik Powszechny”. W 1976 roku, za swoje osiągnięcia translatorskie na język angielski, została uhonorowana nagrodą przyznawaną przez polski PEN Club.

W 1978 roku ufundowała doroczną nagrodę, która przyznawana była za wybitne tłumaczenia z języków francuskiego, angielskiego lub niemieckiego. W 1972 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Wanda Kragen zmarła w Krakowie 27 lutego 1982 roku.

Twórczość

W dorobku literackim Wandy Kragen można wymienić kilka znaczących dzieł, które świadczą o jej wszechstronności i umiejętności biegłego posługiwania się słowem. Wśród nich znalazły się:

• Poza rzeczywistością – tomik wierszy wydany w 1931 roku,
• Pamiętnik Marii – powieść opublikowana w 1932 roku,
• Dymy nad Azją – reportaż z 1934 roku.

Przekłady

W serwisie literackim znajdują się ważne publikacje, których daty pierwszego polskiego wydania są kluczowe dla poznania ich wpływu oraz znaczenia w kulturze. Oto niektóre przykłady:

• Sigrid Undset – Krystyna córka Lavransa T. 1-3 (1929), Wiosna (1931), Wiga-Ljot i Wigdis (1933), Olaf syn Auduna T. 1-2 (1937), Olaf syn Auduna na Hestwiken (1938), Olaf syn Auduna i jego dzieci (1938),
• Edwin Erich Dwinger (inne języki) – Armia za drutem kolczastym. Pamiętnik z Sybiru (1930),
• Maurice Leblanc – Troje oczu (1930),
• Gaston Leroux – W szponach meduzy (1930),
• Arnold Zweig – Wielka wojna białych ludzi, T. 1-5 (lata 1933-1956),
• Emil Droonberg (inne języki) – Złoto mglistych gór (1931),
• John Galsworthy – Saga rodu Forsytów, T. 6 Łabędzi śpiew (1931),
• Ludwik Renn – Po wojnie (1931),
• Emil Ludwig – Dary życia (1932),
• Hugh Lofting – Doktor Dolittle i jego zwierzęta (1934),
• Józef Roth – Marsz Radetzky’ego T. 1-2 (1934),
• Pearl Buck – Spowiedź Chinki (1935),
• Allen Roy Evans (inne języki) – Wędrówka renów (1939),
• Bruno Frank (inne języki) – Cervantes (1939),
• Irving Stone – Pasja życia. Powieść na tle życia Van Gogha (1948),
• Anna Seghers – Towarzysze (1950), List gończy (1951),
• Stefan Zweig – Balzak (1950),
• Eduard Claudius (inne języki) – Zwycięstwo Hansa Aehre (1953),
• Adam Scharrer – Krety (1953),
• Heinrich Böll – I nie poskarżył się ani jednym słowem (1956),
• Johannes Ruber (inne języki) – Trwaj mój świecie (1958),
• Habe Hans – Off limits (1960),
• Felix Timmermans – Piotr Breughel (1962),
• John Galsworthy – Karawana (zbiór opowiadań) (1963) – niektóre opowiadania,
• Franz Carl Weiskopf (inne języki) – Himmelfahrtskommando (1963),
• Honoré de Balzac – Komedia ludzka. Studia filozoficzne (1965),
• Robert Musil – Niepokoje wychowanka Törlessa (1965),
• Ruth Seydewitz (inne języki), Max Seydewitz (inne języki) – Dama z gronostajem. Największy rabunek dzieł sztuki wszystkich czasów (1966),
• Johannes Urzidil (inne języki) – Wielkie alleluja! (1968),
• Jürgen Thorwald – Stulecie detektywów (1971),
• Theun de Vries – Diabelskie poczwary czyli rzecz o żywocie i dziełach Melchiora Hinthama (1973),
• Konrad Lorenz – Opowiadania o zwierzętach (1975).

---

Oceń: Wanda Kragen

---