Ludwik Puget

---

Życiorys

Ludwik Puget, pochodzący z francuskiej rodziny Puget de la Marche et de Saint-Alban, osiedlił się w Polsce w połowie XVII wieku. Rodzina ta uzyskała indygenat w 1726 roku, a potwierdzenie tytułu baronowskiego w latach 1824–1829 w Polsce oraz w Imperium Rosyjskim w 1861 roku. Jego rodzicami byli Jan Antoni (1851–1913) oraz Maria de Mylo herbu Czochron (1853–1899).

W latach 1895–1897 studiował rzeźbę w Szkole Sztuk Pięknych pod okiem Alfreda Dauna. Dodatkowo, równolegle poszerzał swoje horyzonty, studiując historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W celu dalszego kształcenia udał się do Paryża, gdzie uzyskał tytuł naukowy doktora. Po powrocie do kraju doskonalił swoje umiejętności w pracowni Konstantego Laszczki oraz aktywnie uczestniczył w działalności Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”.

Od 1907 roku współpracował z artystami kabaretu Zielony Balonik, zajmując się zarówno modelowaniem, jak i animowaniem lalek. Oprócz tego, pisał fraszki dla kabaretu. Przed 1914 rokiem był także członkiem Ligi Narodowej. W okresie między 1915 a 1918 rokiem pracował jako wykładowca na kursach dla kobiet imienia A. Baranieckiego. W 1918 roku, na końcu I wojny światowej, wyjechał do Francji. W 1925 roku organizował polski dział na Wystawie Sztuki Zdobniczej w Paryżu.

Po powrocie do kraju objął stanowisko kustosza w muzeum miejskim w Poznaniu. W 1927 roku stworzył Pomnik Wolności dla Poznania, a dwa lata później kierował pracami konserwatorskimi na zamku w tym mieście. Jego pracownia artystyczna znajdowała się przy ulicy Berwińskiego 1. W 1930 roku założył kabaret Różowa Kukułka, którego występy przeniosły się do jego mieszkania na ulicę Piłsudskiego 18 po powrocie do Krakowa.

Wspólnie z synem Jackiem (ur. 1904), który również był rzeźbiarzem, tworzył teksty kabaretowe. Poza tym działał w amatorskim teatrze plastyków Cricot, który istniał do 1939 roku. Publikował w krakowskich gazetach – Czasie oraz Ilustrowanym Kurierze Codziennym. W swojej pracy artystycznej, jako rzeźbiarz, koncentrował się głównie na tworzeniu portretów takich postaci jak Olga Boznańska, Zofia Jachimecka oraz Karol Hubert Rostworowski. Poza tym pozostawił także studia zwierząt, w tym rzeźbę „Lwy” z 1913 roku.

W czasie II wojny światowej, po aresztowaniu w Domu Plastyków przy ulicy Łobzowskiej, trafił do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, gdzie pracował jako kelner. Ostatnią jego pracą jest portret psa, który wykonał już w obozie.

Odznaczenia

Wśród licznych odznaczeń, które otrzymał Ludwik Puget, znajdują się znaczące wyróżnienia, które podkreślają jego osiągnięcia i zasługi.

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2 maja 1923,
• Legia Honorowa – III Republika Francuska.

---

Oceń: Ludwik Puget

---