Konsulat Generalny Rosji w Krakowie

Instytucje i organizacje rządowe

Konsulat Generalny Federacji Rosyjskiej z siedzibą w Krakowie, znany również pod swoją rosyjską nazwą Генеральное консульство Российской Федерации в Кракове, pełni istotną rolę jako przedstawicielstwo dyplomatyczne tego kraju w Polsce.

Misja ta jest kluczowym punktem kontaktowym dla obywateli rosyjskich oraz dla działalności związanej z relacjami polsko-rosyjskimi w regionie.

Historia

Obecność Rosji w Krakowie jako państwa opiekuńczego przejawiała się poprzez diplomatyczno-konsularne przedstawicielstwo, które funkcjonowało w latach 1818-1846, w okresie Rzeczypospolitej Krakowskiej. W tym czasie przedstawicielstwo to miało status rezydencji i pełniło również funkcje konsulatu generalnego.

W późniejszym okresie, a dokładnie w latach 1939-1941, Związek Radziecki również posiadał swoje przedstawicielstwo w Krakowie, które działało w randze konsulatu generalnego.

Siedziba

W okresie po II wojnie światowej, konsulat Rosji zmieniała swoje lokalizacje, zyskując nowe siedziby w Krakowie. Początkowo, w latach 1945-1946, instytucja ta znalazła swoje miejsce w mieszkaniu usytuowanym w kamienicy z 1934 roku, zaprojektowanej przez Alfreda Düntucha i Stefana Landsbergera, mieszczącej się przy ul. Lenartowicza 18/7.

Następnie, w1946 roku, przeniesiono konsulat do willi w stylu art déco, zbudowanej w 1924 roku według projektu Jerzego Struszkiewicza, zlokalizowanej przy ul. Sienkiewicza 27, która obecnie funkcjonuje jako Hotel „Grottger”. W tym samym roku konsulat zmienił miejsce na kamienicę powstałą pod koniec lat 30. XX wieku, przy ul. Szopena 1.

W 1973 roku, konsulat przeniesiono do willi/pałacu, wzniesionego w 1900 roku, przy ul. Rakowickiej 10. Później, od 1976 do 2001 roku, siedzibą konsulatu stał się dom z 1867 roku, którego projekt stworzył Feliks Księgarski, umiejscowiony przy ul. Westerplatte 11.

Po zakończeniu istnienia ZSRR oraz przy powstaniu Federacji Rosyjskiej, miejsce konsulatu zostało przeniesione do domu przy ul. Biskupiej 7, zbudowanego w 1905 roku według projektu E. Zaklika. Warto dodać, że wcześniej w tym obiekcie znajdował się Konsulat Węgier.

Rezydenci/Kierownicy konsulatu

W historii Konsulatu Generalnego Rosji w Krakowie, wiele osób odgrywało kluczową rolę jako jego rezydenci lub kierownicy. Oto lista najważniejszych postaci, które pełniły tę funkcję na przestrzeni lat:

  • 1818-1834 – Stanisław Kostka Zarzecki (Станислав Костка Заржецкий), minister-rezydent/konsul generalny (1750-1853),
  • 1831-1834 – Józef Riccard, chargé d’affaires,
  • 1835-1847 – Ernst Wilhelm Rembert von Ungern-Sternberg (Эрнест Романович Унгерн-Штернберг), minister-rezydent/konsul generalny (1794-1879),
  • 1945-1946 – Wasyl Czernyszew, wicekonsul,
  • 1946 – I. Ejduk, p.o. wicekonsula,
  • 1946-1948 – Roman Owsijenko, konsul,
  • 1948-1951 – Wasilij Bakunow, konsul,
  • 1951-1953 – Aleksandr Nikitin, konsul,
  • 1953-1956 – Jurij Biernow, konsul,
  • 1956-1958 – Iwan Władimirow, konsul,
  • 1959 – Grigorij Poliakow, konsul,
  • 1960-1965 – Michaił Wołkow, konsul,
  • 1967 – Wasilij Miedow, konsul,
  • 1969-1971 – W. Nestierowicz, konsul/konsul generalny,
  • 1972 – Michaił Nowiczkow, konsul,
  • 1973 – Lech Wachramiejew, konsul generalny,
  • 1974 – Michaił Nowiczkow, konsul,
  • 1976 – Iwan Korczma, konsul generalny,
  • 1980-1986 – Gieorgij Rudow, konsul generalny,
  • 1986 – Andriej Czertow, konsul,
  • 1986-1991 – Piotr Sardaczuk, konsul generalny,
  • 2000-2001 – Iwan Tkaczenko, konsul generalny,
  • 2015-2019 – Aleksandr Minin, konsul generalny,
  • 2019- – Siergiej Liniejew, konsul generalny.

Przypisy

  1. Nowy Konsul Generalny Rosji z wizytą w magistracie - Kraków Otwarty na Świat [online], krakow.pl [dostęp 23.04.2024 r.]
  2. Janusz R. Budziński: Rosyjskie przedstawicielstwa konsularne i podstawy prawne ich funkcjonowania w latach 1809–1914, Zarys problematyki, Roczniki Humanistyczne Tom LXVIII, zeszyt 2 – 2020.
  3. Radosław Paweł Żurawski vel Grajewski: Ostatnie polskie miasto. Rzeczpospolita Krakowska w „dyplomacji” Hotelu Lambert wobec Wielkiej Brytanii (1831-1845), Ośrodek Myśli Politycznej/Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Kraków-Łódź 2018.
  4. Mariusz Rzeszutko: Konsulaty w Krakowie. Historia i działalność, Petrus Kraków 2014.
  5. Andrzej L. Sowa: Kraków pod okupacją hitlerowską – stan badań, [w:] Kraków w czasie II wojny światowej. Materiały z sesji Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa, 1992.
  6. Echo Krakowa z 22.02.1960 r.
  7. Słowo Ludu z 22.07.1967 r.
  8. Dziennik Polski z 10.05.1969 r.
  9. Dziennik Polski z 09.12.1972 r.
  10. Dziennik Polski z 28.09.1973 r.
  11. Dziennik Polski z 13.02.1974 r.
  12. Dziennik Polski z 26.04.1976 r.
  13. Ukraińska Encyklopedia Dyplomatyczna, t. 2, Znanija Ukrainy, Kijów 2004.
  14. Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce – Ministerstwo Spraw Zagranicznych – Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 13.11.2019 r.]
  15. Österreichischer Beobachter z 21.02.1822 r.
  16. Paweł Cichoń: Dyrekcja Policji Wolnego Miasta Krakowa 1827-1846. Studium historyczno-prawne, Kraków 2014.
  17. Mirosław Golon: Radzieckie służby dyplomatyczne i konsularne w Polsce w latach 1944–1961, [w:] Czasy Nowożytne, Tom XX, Rok 2007.
  18. Dziennik Polski z 01.03.1959 r.
  19. Dziennik Polski z 22.07.1974 r.

Oceń: Konsulat Generalny Rosji w Krakowie

★★★★★
Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:10