Konsulat Generalny Niemiec w Krakowie

---

Organizacja

W skład tej instytucji wchodzą różnorodne referaty, które pełnią zróżnicowane funkcje na rzecz społeczności.

• referat prawno-konsularny,
• referat kultury i prasy,
• referat gospodarczy.

Historia

Niemcy, w czasach Prus, posiadały swoje przedstawicielstwo dyplomatyczno-konsularne w Krakowie. Funkcjonowało ono jako rezydentura, która również pełniła funkcję konsulatu generalnego podczas istnienia Rzeczypospolitej Krakowskiej, znanej również jako Wolne Miasto Kraków, w latach 1818–1846.

Od 1922 roku konsulat niemiecki w Krakowie został oficjalnie otwarty. W obliczu zbliżającej się II wojny światowej, na początku września 1939 roku, jego pracownicy zostali ewakuowani, pod polską eskortą, do Rumunii, przekraczając granice 12 września w pobliżu Śniatynia. W grupie ewakuacyjnej nie znajdował się konsul August Schillinger, który, wraz z sekretarką Ruth Jurek, postanowił oddzielić się od reszty i w wynajętym samochodzie udał się do Warszawy. Ostatni raz widziani byli 8 września 1939 roku, po czym trafili do aresztu straży obywatelskiej w Falenicy.

Następnie, podejmowani przez majora Aleksandra Koźmińskiego, ich losy nie są znane; w 1940 roku władze niemieckie uznały ich za zmarłych. Konsulat w Krakowie został oficjalnie zlikwidowany w kwietniu 1940 roku.

Po zjednoczeniu Niemiec, uruchomienie konsulatu w Krakowie miało miejsce w 1991 roku. Obecnie urząd ten koordynuje prace Instytutu Goethego w Krakowie, który mieści się w pałacu Potockich na Rynku Głównym 20.

Rezydenci/kierownicy konsulatu

Historia rezydentów oraz kierowników konsulatu Niemiec w Krakowie jest pełna interesujących postaci, które miały wpływ na dyplomatyczne relacje między krajami. Przez lata w tym urzędzie działało wiele znanych osób.

• W latach 1818–1830 funkcję ministra-rezydenta oraz konsula generalnego pełnił Georg Ludwig d’Arrest (1768–1830),
• w okresie 1830–1831 obowiązki chargé d’affaires ad interim oraz dyrektora Poczty Pruskiej w Krakowie sprawował Fryderyk Dollega,
• następnie w latach 1831–1832 minister-rezydent oraz konsul generalny Friedrich Wilhelm Constantin Knobelsdorff (1792–1832),
• po nim, w latach 1833–1843, na tym stanowisku działał Otto Emil Hartmann (1786–1854),
• w latach 1843–1846 kierownikiem był Ludwig Wilhelm von Engelhardt (1813–1853),
• na przełomie lat 1922–1925 stanowisko konsula oraz kierownika konsulatu objął baron Theodor von Hahn,
• w latach 1925–1926 tę funkcję sprawował dr Fritz Schönberg,
• w kolejnych latach, od 1926 do 1931, konsulem był dr Gustav Rödiger,
• od 1931 do 1939 roku funkcję konsula generalnego pełnił August Schillinger,
• a od 2016 roku na stanowisku konsula generalnego znajduje się dr Michael Groß.

Różnorodność i historia tych osób ilustruje bogate dziedzictwo dyplomatyczne Niemiec w Krakowie oraz ich znaczenie w kontekście relacji międzynarodowych.

Siedziba

W okresie międzywojennym niemiecki konsulat miał swoją siedzibę w hotelu Centralnym, który został zaprojektowany przez Aleksandra Biborskiego i wybudowany w 1911 roku. Znajdował się on przy ul. Warszawskiej 7 w latach 1923–1933. Następnie, w latach 1933–1940, konsulat przeniósł się do budynku Towarzystwa Ubezpieczeniowego Feniks, który powstał z kolejnego projektu architektów Leopolda Bauera, Jerzego Struszkiewicza oraz Maksymiliana Burstina i znajdował się przy ul. Basztowej 15 oraz Rynku Kleparskim 2–4.

Od 1939 roku konsulat funkcjonował w randze konsulatu generalnego. Po zakończeniu reżimu komunistycznego, na przełomie 1989 roku, władze miasta Kraków postanowiły przekazać Republikę Federalną Niemiec budynek przeznaczony na urząd konsularny. Była to Kamienica Morstinowska, która pochodzi z XIV/XIX wieku, zlokalizowana przy ul. Stolarskiej 7. To właśnie w tym miejscu konsulat ma swoją obecną siedzibę od 1991 roku.

---

Oceń: Konsulat Generalny Niemiec w Krakowie

---