Most kolejowy na linii średnicowej w Krakowie

Pierwsza wersja mostu, z drewnianą konstrukcją, została zbudowana przez Austriaków w 1856 roku. Most ten znajdował się na trasie austriackiej Cesarsko-Królewskiej Wschodniej Kolei Państwowej, znanej jako k.k. Őstliche Staatsbahn. Linia łącząca Kraków z Dębicą została otwarta 20 lutego 1856 roku i miała długość 110 km, a w kolejnych latach była systematycznie przedłużana: do Rzeszowa w 1858, do Przemyśla w 1860, do Lwowa w 1861 oraz do Brodów w 1869 roku.

W 1864 roku zrealizowano budowę stałego mostu stalowego, który miał dwutorową konstrukcję składającą się z pięciu przęseł, o rozpiętości równiej 35,40 m. W 1884 roku dokonano remontu i wymiany elementów stalowych mostu.

W styczniu 1945 roku most został wysadzony w powietrze przez wycofujące się z Krakowa wojska niemieckie, co spotkało również inne mosty w mieście. W tym samym roku odbudowę mostu przeprowadziły wojska radzieckie.

W 1988 roku most przeszedł remont oraz wymianę przęseł, co zostało zrealizowane przez Zakład Budowy Mostów PKP. Do 2023 roku most ten miał długość 212,4 m, był wykonany w technologii blachownicowej i posiadał dwa tory, każdy podzielony na osobne przęsła, w sumie składające się z sześciu segmentów o długości 35,4 m.

W 2023 roku zakończono prace nad nową konstrukcją mostu, która obejmowała trzy obiekty: jeden dwutorowy oraz dwa jednotorowe. Nowe przęsła łukowe, którego najdłuższe osiągnęło 116 m długości oraz 18 m wysokości, stanowią istotny element nowoczesnej architektury inżynieryjnej w Krakowie. W latach 2020–2023 powstała także kładka pieszo-rowerowa, która została otwarta 10 czerwca 2023 roku, zwiększając tym samym dostępność tej ważnej arterii komunikacyjnej.