Pałac Mańkowskich w Krakowie

W trakcie budowy budynku współpracował z architektami historyk sztuki Emanuel Świeykowski. Elewacja pałacu charakteryzuje się portykiem kolumnowym oraz mansardowym dachem, a całość otacza malowniczy ogród. Wnętrza pierwotnie były bogato dekorowane sztukaterią i polichromiami, które przywodziły na myśl klasycyzm. Na frontonie od strony południowej dumnie prezentuje się herb Mańkowskich – Prawdzic.

Po II wojnie światowej, pałac pełnił dwie istotne funkcje; przez pewien czas był siedzibą wojewodów krakowskich, a następnie, w latach 1950–1990, mieścił Muzeum Lenina. W wyniku adaptacji budynku do celów wystawienniczych, wiele pierwotnych cech, takich jak sztukaterie i polichromie, zostało niestety zniszczonych. Dodatkowo, pałac przeszedł znaczne zmiany, w tym przybudowę wielkoporządkowego portyku do północnej elewacji oraz wprowadzenie lukarn w dachu i przebudowę ogrodu.

W latach 70. XX wieku przeprowadzono remont konserwatorski, który przyczynił się do poprawy stanu budynku. Decyzją ówczesnego prezydenta Krakowa, z dnia 28 lutego 1990 roku, Muzeum Lenina zostało rozwiązane. Już rok później pałac wrócił do rąk swojego pierwotnego właściciela. Obecnie budowla ta jest siedzibą Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.