Pałac Tarnowskich-Sanguszków w Krakowie

---

Historia

W sercu Krakowa znajduje się pałac o wyjątkowej historii, który powstał z połączenia trzech samodzielnych kamienic: Rezlerowskiej, Szmidowskiej oraz Morsztynowskiej. Charakterystyczne dla tej budowli jest wspólne zdobione fasady, które nadają jej unikalny urok.

We wnętrzu pałacu znajduje się barokowa, sklepiona sień oraz imponujące portale, które zdobią herby Starykoń i Sulima. Dodatkowo, uwagę zwraca portal ozdobiony herbami Szreniawa i Pogoń.

W latach 1639–1644 odbyła się istotna przebudowa pałacu, która nadała mu cechy klasycznej miejskiej rezydencji. Prace te doprowadziły do powstania bogato zdobionych wnętrz na pierwszym piętrze, znanym jako piano nobile, oraz efektownej elewacji.

Z biegiem lat w budynku zgromadzono wiele cennych mebli i dzieł sztuki, w tym znakomitą galerię obrazów włoskich i flamandzkich mistrzów. Warto mieć na uwadze, że galeria ta była opisana w publikacjach dotyczących zabytków Krakowa jeszcze w okresie międzywojennym.

Po obu stronach portalu bramy rezydencji zobaczyć można autentyczne wgłębienia w kamieniu, które pierwotnie służyły do umieszczania w nich pochodni. Na narożu budynku umieszczano niegdyś żelazny łańcuch, który zamykał ulicę w trakcie oblężenia miasta. Obecnie przetrwał jedynie żelazny kabłąk.

Historyczne łańcuchy były również rozpinane na noc, a właściciele posesji mieli obowiązek zamykania ich na ogromne kłódki. W 1679 roku odnotowano, że w Krakowie istniały jeszcze dwa łańcuchy służące do zamykania przecznic oraz dziesięć łańcuchów przymocowanych do różnych kamienic.

---

Oceń: Pałac Tarnowskich-Sanguszków w Krakowie

---