Plac Na Stawach w Krakowie

Nazwa „Plac Na Stawach” stanowi przypomnienie o dawnych stawach rybnych, które niegdyś istniały w tym miejscu i były znane jako Staw Zwierzyniecki. Właścicielami tych stawów były norbertanki z Zwierzyńca. Zasilane były wodami z kanału od rzeki Rudawa, znanym również jako Niecieczy. Niestety, stawy zostały zasypane w XIX wieku, a ich pamięć przetrwała jedynie w nazwie placu, który otrzymał oficjalne miano w 1912 roku. Dziś to miejsce tętni życiem jako plac targowy, na którym odbywają się różnorodne wydarzenia lokalne.

Warto wspomnieć, że na trasie corocznego pochodu Lajkonika, plac stał się miejscem, gdzie kupcy handlujący na rynku są tradycyjnie odwiedzani przez tego legendarnego bohatera ludowego, który pobiera od nich „haracz”. Taka interakcja jest istotną częścią folkloru krakowskiego.

Na rogu Placu i ulicy Senatorskiej, do 1991 roku, znajdował się Bar Na Stawach, który stał się inspiracją dla poezji Jerzego Harasymowicza. W swoim zbiorze wierszy, opisał atmosferę tego miejsca w utworze zatytułowanym identycznie jak bar.

Również Wojciech Belon poświęcił temu miejscu piosenkę, której pierwsze słowa są nieodłącznie związane z historią placu.

Plac Na Stawach na stałe wpisał się w kalendarz krakowskich wydarzeń, w szczególności za sprawą inicjatywy zorganizowania Balu na Stawach, który odbył się po raz pierwszy 23 czerwca 1980 roku. Ostatni bal, po wielu latach przerwy, miał miejsce w 2019 roku, po reaktywacji w 2011 roku z inicjatywy Jarosława Sokoła.