Plac Wszystkich Świętych w Krakowie

Plac ma swoje korzenie w przedlokacyjnej osadzie targowej, która istniała na przedpolu Okołu. W obecnej formie, jego powstanie datuje się na rok 1838, kiedy to rozebrano stający w tym miejscu od 1227 roku kościół Wszystkich Świętych. Do roku 1842 na placu znajdowała się jeszcze samotna wieża kościelna, która również została wkrótce usunięta, znikając tym samym ostatni świadek przedlokacyjnej architektury.

W miejscu dawnego kościoła obecnie znajduje się skwer, na którym w 1887 roku odsłonięto pomnik Mikołaja Zyblikiewicza, byłego prezydenta Krakowa, autorstwa Walerego Gadomskiego. Pomnik został jednak usunięty w 1953 roku na wniosek Bolesława Drobnera, jednak zachowany i powrócił na swoje pierwotne miejsce w 1985 roku.

Plac był również świadkiem rozwoju komunikacji miejskiej – 17 stycznia 1913 roku uruchomiono tu pierwszą linię tramwajową. Najbardziej dostojnym budynkiem na placu jest pałac Wielopolskich, który od 1864 roku pełni funkcję siedziby krakowskiego magistratu. Tuż obok pałacu, przed kościołem Franciszkanów, od 1938 roku znajduje się pomnik prezydenta Józefa Dietla, którego autorem jest Xawery Dunikowski.

W 1955 roku plac przyjął nową nazwę - placu Wiosny Ludów, lecz powrócono do pierwotnej nazwy dopiero w 1990 roku. Z okazji obchodów 750-lecia lokacji miasta Krakowa, w 2007 roku otwarto przy placu Pawilon Wyspiańskiego. Mieści się w nim centrum informacji turystycznej, oferujące wszelkie materiały promocyjne o Krakowie oraz witraże Stanisława Wyspiańskiego, pierwotnie planowane do katedry wawelskiej, przedstawiające króla Kazimierza Wielkiego, świętego Stanisława Biskupa oraz księcia Henryka Pobożnego.