Willa „Wenecja” w Krakowie

W XVIII wieku, na tych podmokłych gruntach, powstał dworek, który zyskał nazwę „Wenecja”, będąc wówczas własnością kościoła św. Anny. W 1873 roku wzniesiono na brzegu Rudawy willę w stylu włoskim, zaprojektowaną przez architekta Kazimierza Hroboniego, gdzie autorstwo projektu przypisuje się Maksymilianowi Nitschowi.

Willa przeszła znaczną przebudowę w latach 1889–1891, którą zrealizował architekt Jacek Matusiński według projektu Karola Rybińskiego. Nowym właścicielem tej efektownej rezydencji stał się dziennikarz i pisarz Ludwik Zygmunt Dębicki. W czasie renowacji na fasadzie budynku umieszczono herby Gryf i Rawicz, które pozostają tam do dzisiaj.

Od lat 60. XX wieku w willi miała swoją siedzibę instytucja zajmująca się elektroniką – Zakład Elektronicznej Techniki Obliczeniowej, a później przez pewien okres był to także dom Katedry Arabistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pomimo wielu przekształceń, budynek zachował charakter podmiejskiej willi, co sprawia, że jest on interesującym obiektem w kontekście krakowskiego dziedzictwa architektonicznego.