Adam Schwarz

---

Życiorys

Adam Schwarz był synem Henryka Schwarza oraz Teresy z domu Seifert. Po ukończeniu gimnazjum w 1896 roku, podjął decyzję o wyjeździe do Wiednia, gdzie przez następne trzy lata studiował w Hochschule für Bodenkultur. Ukończenie studiów z tytułem inżyniera leśnictwa i odbycie praktyki zawodowej otworzyło mu drzwi do pracy w lwowskiej Dyrekcji Lasów. Już w 1906 roku objął stanowisko zarządcy państwowego nadleśnictwa w Suchodole.

W momencie wybuchu I wojny światowej, Adam został zmobilizowany do armii austriackiej, jednak po roku został przydzielony do administracji leśnej. Pełnił tam funkcję kierownika obwodów leśnych, początkowo w Dąbrowie Górniczej, a później w Kielcach. W 1916 roku awansował na dyrektora lasów w Lublinie, gdzie prowadził działalność mającą na celu ochronę lasów Gór Świętokrzyskich, w tym Puszczy Jodłowej, przed niekontrolowanym wyrębem.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości objął posadę naczelnika Wydziału Administracji w Departamencie Leśnictwa Ministerstwa Rolnictwa i Dóbr Państwowych, gdzie pracował przez dwa lata. W 1920 został zastępcą profesora i zorganizował oraz kierował Zakładem Użytkowania Lasu i Mechanicznej Technologii Drewna na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.

Od 1922 roku pełnił rolę kierownika naukowego w Lasach Doświadczalnych SGGW w Rogowie, gdzie Biak zajmował się badaniami nad wilgotnością drewna oraz podjął się inicjatywy badań nad żywicowaniem sosny pospolitej. W 1923 roku zdobył tytuł profesora nadzwyczajnego, a w latach 1925-1925 pełnił funkcję dziekana Wydziału Leśnego. Dodatkowo, poza pracą w SGGW, prowadził wykłady z zakresu leśnictwa na Wydziale Geodezji Politechniki Warszawskiej oraz w Państwowej Szkole Mierniczej w Warszawie.

W 1927 roku przez cztery lata działał w Związku Zawodowym Leśników, początkowo jako wiceprezes, a później jako prezes. W roku akademickim 1928/1929 podróżował do Lwowa, aby prowadzić wykłady z użytkowania lasu na tamtejszej Politechnice. W 1929 roku doprowadził do przekształcenia Zakładu Użytkowania Lasu i Mechanicznej Technologii Drewna w samodzielną katedrę.

Adam Schwarz był uhonorowany fińskim Krzyżem Komandorskim Orderu „Białej Róży”, a jego synem był Adam Czarnowski. Artystę wiecznego odpoczynku spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (pod murem ul. Tatarskiej, grób 328).

---

Oceń: Adam Schwarz

---