Jan Stryjeński


Jan Stryjeński, urodzony 21 listopada 1922 roku w Krakowie, przeszedł do historii jako nie tylko utalentowany architekt, ale również jako profesor Uniwersytetu Genewskiego. Jego pasje i osiągnięcia wykraczały daleko poza mury akademickie.

W dniach 22 czerwca 1996 roku w Genewie zakończył swoją życiową podróż, pozostawiając po sobie nie tylko dorobek zawodowy, ale także silne związki z alpinistyką. Stryjeński był również aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, co świadczyło o jego głębokiej miłości do gór i wspinaczki.

Życiorys

Jan Stryjeński był wyjątkową postacią, synem utalentowanej malarki Zofii Stryjeńskiej oraz architekta Karola Stryjeńskiego. Miał również brata bliźniaka, którym był malarz Jacek Stryjeński.

W młodości zdecydował się na studiowanie na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W trakcie II wojny światowej stał się taternikiem. W dniu 10 kwietnia 1944 roku, w towarzystwie Stanisława Siedleckiego, Jan Stryjeński dokonał pierwszego zimowego wejścia na Kozią Przełęcz Wyżnią, wchodząc w ten sposób do historii polskiego himalaizmu.

Pod koniec wojny, wykorzystując posiadany szwajcarski paszport, Stryjeński zdołał przedostać się do Szwajcarii. Tam, kontynuując swoją edukację, 1 listopada 1945 roku dołączył do Klubu Wysokogórskiego Winterthur, gdzie dzielił się swoją pasją z innymi entuzjastami gór.

Po zakończeniu studiów architektonicznych, objął prestiżowe stanowisko profesora w École d’Architecture de l’Université de Geneve oraz École d’Ingenieurs. Jego badania koncentrowały się na zagadnieniach związanych z akustyką budowli, co stanowiło ważny wkład w rozwój tej dziedziny i przyczyniło się do jego uznania w środowisku akademickim.


Oceń: Jan Stryjeński

Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:16