Józef Pokutyński, urodzony 25 marca 1859 roku w Krakowie, a zmarły 15 lutego 1929 roku w tym samym mieście, był osobą niezwykle ważną w polskiej architekturze. Jako utalentowany architekt, pozostawił po sobie wiele wartościowych projektów i realizacji budowlanych. Jego niezwykła pasja i umiejętności były inspiracją dla wielu pokoleń architektów.
Interesującym aspektem jego życia jest fakt, że był synem Filipa, co wskazuje na architektoniczne dziedzictwo w jego rodzinie. To także podkreśla kontekst historyczny, w jakim działał.
W artykule przyjrzymy się bliżej jego osiągnięciom oraz wpływowi, jaki wywarł na rozwój architektury w Polsce.
Życiorys
Józef Pokutyński był znaczącą postacią w krakowskiej architekturze przełomu XIX i XX wieku. Obok Antoniego Wiwulskiego, Teodora Talowskiego oraz Franciszka Mączyńskiego i Tadeusza Stryjeńskiego, tworzył elitę architektów, którzy znacząco wpłynęli na architektoniczną panoramę miasta.
Ukończył Instytut Techniczny w Krakowie, a następnie w latach 1877–1881 kontynuował naukę w wiedeńskim Instytucie Politechnicznym. Po powrocie zasłynął jako nauczyciel rysunku w Państwowej Szkole Przemysłowej w Krakowie. W latach 1895–1924 prowadził własne biuro projektowe, gdzie zrealizował wiele znaczących projektów.
Jego talenty architektoniczne zaowocowały projektami różnych obiektów sakralnych, użyteczności publicznej oraz rezydencji, które można znaleźć w Krakowie oraz w regionie Małopolski. Dzięki jego pracy wiele starych budynków otrzymało nowe życie, a niektóre z nich stały się prawdziwymi ikonami miasta.
Po śmierci, Józef Pokutyński znalazł miejsce wiecznego spoczynku na cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Jego grobowiec mieści się w narożniku pasa La i Ka, gdzie spoczywają również członkowie rodzin Czechów, Mączyńskich i Pokutyńskich, z którymi był spokrewniony.
Projekty
Józef Pokutyński, jako architekt, pozostawił po sobie wiele niezwykle istotnych projektów, które do dzisiaj zachwycają swoją formą i stylem. Oto niektóre z nich:
- Kaplica św. Piotra i św. Pawła na Dębnikach, zbudowana w 1883 roku, zachwyca neorenesansową architekturą,
- Dom Rożnowskiego, przy ul. Sławkowskiej 27, datowany na 1893-1894,
- Pałacyk Ostaszewskich w Krakowie, który można znaleźć przy ul. Piłsudskiego 24, powstał w 1895 roku,
- Dom Akademicki UJ (aktualnie I Dom Akademicki Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie „Bratniak”), mieszczący się przy ul. Jabłonowskich 10–12, zrealizowany w 1903 roku,
- Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny, znajdujący się w Kalinie Wielkiej koło Miechowa, ukończony w 1908 roku, reprezentujący neogotyk,
- Fabryka Tutek i Bibułek do Papierosów Herbewo, znajdująca się przy Al. Słowackiego 64,
- Dom Katolicki, dzisiaj znany jako Filharmonia Krakowska, ukończony w 1931 roku,
- Przebudowa dworku Rydlówka w Bronowicach,
- Odnowienie kościoła św. Barbary, które miało miejsce w 1914 roku,
- Renowacja kościoła św. Anny, trwająca od 1919 do 1924 roku.
Przypisy
- Karolina Grodziska Opis trasy zwiedzania cmentarza Rakowickiego [w:] Cmentarz Rakowicki w Krakowie wyd. przez Obywatelski Komitet Ratowania Krakowa, Agencja Omnipress Warszawa 1988 r., s. 98
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Jerzy Kluger | Bernard Birkenfeld | Piotr Mysłakowski | Adolf Langrod | Jan Kazior | Mieczysław Pałasiński | Adam Schwarz | Andrzej Wichur | Jerzy Wala | Krystyna Pawłowska (architekt) | Gustav Adolf Platz | Józef Weinberger | Kazimierz Łatak (architekt) | Zvi Hecker | Łazarz Rock | Władysław Kluger (inżynier) | Jerzy Sładek | Władysław Ekielski | Stanisław Ścieszka | Rela SchmeidlerOceń: Józef Pokutyński