Adolf Langrod

---

Życiorys

Adolf Langrod przyszedł na świat w Krakowie, w żydowskiej rodzinie, której członkami byli Maurycy Majer Langrod (1838–1917) oraz Anna Róża Reiss (ur. 1844). Miał również bliskiego krewnego, stryja Jerzego Stefana Langroda. Jego edukacja zakończyła się w krakowskiej szkole średniej, a w 1905 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Politechnice Wiedeńskiej.

Langrod zapisał się w historii jako inicjator budowy polskich parowozów, nie tylko jako inżynier, ale także jako ich twórca. Jego dorobek obejmuje szereg prac naukowych dotyczących budowy sieci trakcyjnych, w tym takie tytuły jak: „Mechanika ruchu pociągów” oraz „Podstawy trakcji i konstrukcji parowozów”, wydane w 1948 roku, a także „Teoria i projektowanie parowozów”, które ukazało się w 1954 roku.

Był organizatorem Oddziału Kolejowego na Wydziale Komunikacji w ramach Akademii Górniczej, a w 1954 roku, wraz z katedrą oraz Wydziałem Mechanicznym, przeniósł się na Politechnikę Krakowską. Pełnił tam funkcję profesora zwyczajnego, a także prodziekana oraz kierownika Katedry Budowy Pojazdów Szynowych. Jego wkład w rozwój techniki został doceniony, stając się członkiem honorowym Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich.

W życiu prywatnym był mężem Julii Bronisławy z Gurewiczów oraz ojcem Wandy Olgi, która przyszła na świat w 1913 roku. Jego brat, Rudolf Langrod, pełnił zawodową rolę jako adwokat i notariusz.

Adolf Langrod zmarł 14 października 1968 roku w Paryżu, gdzie spoczywa w wiecznym wypoczynku.

Ordery i odznaczenia

Adolf Langrod był osobą odznaczoną wieloma prestiżowymi nagrodami w uznaniu jego zasług. Poniżej przedstawiamy najważniejsze z nich:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 4 kwietnia 1956,
• Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 15 stycznia 1955,
• Krzyż Oficerski Orderu Korony Włoch, wręczony w Włoszech.

Nagrody

Adolf Langrod zdobył szereg istotnych wyróżnień w trakcie swojej kariery. Wśród nich można wymienić:

• nagrodę państwową II stopnia,
• nagrodę ministra szkolnictwa wyższego.

---

Oceń: Adolf Langrod

---