Adam Szczurowski, który przyszedł na świat 24 maja 1924 roku w Krakowie, pozostawił po sobie znaczący ślad w polskim górnictwie oraz stał się ważną postacią w strukturach państwowych i partyjnych. Zmarł 16 stycznia 2009 roku, ale wspomnienie o jego wkładzie w rozwój branży górniczej trwa do dziś.
Był on profesorem nadzwyczajnym oraz doktorem nauk technicznych, co potwierdza jego wyjątkową wiedzę i umiejętności w dziedzinie inżynierii górniczej. Przez wiele lat zajmował kluczowe stanowiska w instytucjach odpowiedzialnych za regulacje i rozwój sektora górnictwa, pełniąc funkcję prezesa Głównego Instytutu Górnictwa.
W latach 1983–1990 był także przewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, co podkreśla jego zaangażowanie w życie lokalnej społeczności oraz wpływ na polską politykę w okresie transformacji kraju. Jego kariera to przykład połączenia wiedzy teoretycznej z praktycznym podejściem do problemów górnictwa, co przyniosło wiele korzyści dla branży i całego regionu.
Życiorys
Adam Szczurowski, syn Zygmunta i Ireny, to postać, która wywarła znaczący wpływ na polski przemysł górniczy i technikę. W 1939 roku ukończył gimnazjum w Chrzanowie, a już wkrótce podjął pracę w Kopalni „Siersza”. W 1942 roku został wysiedlony do Krakowa, gdzie zakończył edukację zdobywając tytuł technika mechanika. Pracował tam jako kreślarz, jednak jego ambicje sięgały dalej. Od 1943 roku aktywnie uczestniczył w Armii Krajowej, w grupie „Żelbet”.
W podziemnej Akademii Górniczej w Krakowie rozpoczął studia górnicze, które zakończył w 1948 roku uzyskując dyplom inżyniera górniczego. W trakcie nauki pracował jako asystent w Zakładzie Górnictwa AG. Po ukończeniu studiów, w 1976 roku obronił doktorat, koncentrując się na zagrożeniach metanowych w górnictwie, a dwa lata później, 14 września 1978 roku, objął stanowisko profesora nadzwyczajnego nauk technicznych. Adam był autorem oraz współautorem wielu publikacji naukowych i patentów.
Kolejnym etapem jego kariery była praca w Kopalni „Dymitrow” w Bytomiu, gdzie awansował na kierownika robót górniczych. W 1953 roku podjął pracę w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach, gdzie pełnił rolę kierownika sekcji. W następnych latach pełnił funkcje naczelnym inżyniera Kopalni „Brzeszcze” i dyrektora naczelnego Kopalni „Bierut”. W latach 1957-1973 był dyrektorem technicznym Rybnickiego Zagłębia Węglowego, a w 1974 roku przez krótki czas pełnił obowiązki prezesa Wyższego Urzędu Górniczego.
Od października 1974 do lipca 1975 był naczelnym dyrektorem Zabrzańskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. W tym samym okresie, od listopada 1974 do października 1975, sprawował również funkcję prezesa Górnika Zabrze. Jego kariera zawodowa zakończyła się w Głównym Instytucie Górniczym w Katowicach, gdzie był naczelnym dyrektorem od lipca 1975 do lipca 1980 roku.
Adam Szczurowski zaangażował się także politykę, wstępując w 1961 roku do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Zasiadał w Komitecie PZPR w Katowicach oraz w egzekutywie Komitetu Powiatowego w Wodzisławiu Śląskim. W 1974 roku został pełnomocnikiem rządu ds. szkód górniczych, a w grudniu 1983 roku objął przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach, którą kierował do 1990 roku. Przez wiele lat był także aktywym członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.
W uznaniu swoich osiągnięć, Adam Szczurowski został odznaczony Srebrnym (1954) i Złotym (1955) Krzyżem Zasługi. Po jego śmierci spoczął na cmentarzu w Rybniku.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Jan Stryjeński | Aleksander Biborski | Jurand Jarecki | Jakub Bujak | Stanisław Kusiba | Jan Pallado | Józef Goliński | Stanisław Kajfasz | Jan Kacper Wdowiszewski | Ignacy Sowiński | Zbigniew Werner | Adolf Siódmak | Krystyna Pawłowska (architekt) | Jerzy Wala | Andrzej Wichur | Adam Schwarz | Mieczysław Pałasiński | Jan Kazior | Adolf Langrod | Piotr MysłakowskiOceń: Adam Szczurowski