Jakub Bujak

Inżynieria i technologie

Jakub Zygmunt Bujak, urodzony 6 grudnia 1905 roku w Krakowie, był postacią niezwykle zasłużoną dla świata sportów górskich w Polsce. Jego życie zakończyło się tragicznie 5 lipca 1945 roku w malowniczych górach Kornwalii, co nadaje temu nazwisku szczególną wagę.

Bujak był nie tylko entuzjastą górskich wypraw, ale również utalentowanym taternikiem, narciarzem i alpinistą. Te sporty wymagały nie tylko sprawności fizycznej, ale również wytrwałości i odwagi, które Jakub bez wątpienia posiadał. Dodatkowo, z wykształcenia był inżynierem mechanikiem, specjalizującym się w konstrukcji silników spalinowych, co dodatkowo podkreśla jego wszechstronność i umiejętności techniczne.

Życiorys

Jakub Bujak był synem Franciszka Bujaka. W 1930 roku zakończył studia, a w 1937 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych na Politechnice Lwowskiej. Jego działalność w Tatrach przyniosła wiele istotnych osiągnięć dla rozwoju sportów górskich, zwłaszcza w warunkach zimowych. W 1939 roku, wspólnie z A. Karpińskim i J. Klarnerem, dokonał pierwszego zimowego wejścia na Lodowy Szczyt z Suchej Doliny. W marcu 1931 roku samotnie przeszedł narciarską trasę, zdobywając dwa najwyższe szczyty gór Skandynawskich: Galdhøpiggen i Glittertind.

Opis tego sportowego wyczynu ukazał się w jego książce pt. Na nartach przez Norwegię w 1932 roku. W 1935 roku brał udział w polskiej wyprawie w Kaukaz, gdzie zrealizował kilka pierwszych wejść na niezdobyte wcześniej szczyty. Uczestniczył również w I Polskiej Wyprawie w Himalaje, podczas której, 2 lipca 1939 roku, razem z J. Klarnerem zdobył Wschodnią Nanda Devi, ustanawiając tym samym ówczesny polski rekord wysokości.

W trakcie II wojny światowej służył najpierw we Francji, a następnie w Anglii, gdzie pracował w lotnictwie jako mechanik. Po wojnie kontynuował pracę w przemyśle lotniczym. Niestety, zniknął w niewyjaśnionych okolicznościach podczas wycieczki w Kornwalii.

Dnia 16 czerwca 1934 roku ożenił się z Marią z Łomnickich, utalentowaną plastyczką. W lecie tego samego roku, razem z Adamem Sokołowskim, wspięli się na Romariswandkopf, osiągając wysokość 3508 m. Jego córką jest Magdalena Bujak-Lenczowska.

Przypisy

  1. Witold H.H. Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wyd. Górskie, 1995, ISBN 83-7104-009-1, OCLC 35208429 [dostęp 14.07.2018 r.]
  2. Jakub J. Bujak, Polish Himalayan Expedition, J. [Jadwiga] J. Harasowska (red.), Glasgow: A Polish Library Pamphlet, 1944.
  3. Jerzy Reuter, Alpiniści.
  4. Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 182. [dostęp 11.08.2021 r.]
  5. Kazimierz Saysse Tobiczyk (red.): "W skałach i lodach świata" t. I "Na szczytach gór Europy", Wiedza Powszechna, Warszawa 1959, rozdz. Inne góry Europy (Chronologiczny wykaz osiągnięć, aut. Jan Alfred Szczepański), s.378.
  6. Monika Rogozińska, Skazani na zapomnienie.

Oceń: Jakub Bujak

★★★★★
Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:12