Benedykt Hesse

---

Życiorys

Benedykty Hesse, wybitna postać w historii polskiej filozofii, pochodził z rodziny kupieckiej, która osiedliła się w Krakowie w XIV wieku. Był synem Jana, którego działalność handlowa z pewnością miała wpływ na formowanie się jego intelektualnej przyszłości. Już od 1407 roku rozpoczął studia nad sztukami wyzwolonymi, a także ukończył teologię, co pozwoliło mu zgłębiać różne dziedziny wiedzy.

W trakcie swojej edukacji miał zaszczyt uczyć się pod kierunkiem Andrzeja z Kokorzyna oraz Franciszka z Brzegu. W 1411 roku, po uzyskaniu tytułu bakałarza, a cztery lata później – magistra, rozpoczął karierę wykładowcy w Krakowie, gdzie nauczał m.in. prawa kanonicznego. Jego owocna praca w obszarze edukacji przyczyniła się do jego wielokrotnego wyboru na funkcję rektora Uniwersytetu Krakowskiego. W 1448 roku objął stanowisko wicekanclerza uniwersytetu, które piastował przez rok.

Benedykty Hesse jest znany z twierdzenia, że filozofia oraz teologia powinny być od siebie odrębne, ponieważ różnią się one przedmiotem badania oraz metodologią. Dodatkowo postulował on wyraźne rozgraniczenie między fizyką a metafizyką. Jako nominalista, był gorącym krytykiem realizmu pojęciowego, co czyniło go jedną z czołowych postaci w kręgach intelektualnych tamtych czasów. Jako zwolennik koncyliaryzmu reprezentował i pielęgnował poglądy Jana Buridana.

W historiografii Hesse zapisał się jako pierwszy znaczący logik polski. Jego śmierć uznano za symboliczny koniec okresu via moderna w Krakowie. Wśród jego uczniów znajdowały się takie postaci jak Piotr z Sienna oraz Jan Kanty. Dzięki pismom Hessego, arcybiskup Stanisław Wielgus uzyskał habilitację, co potwierdza wpływ tego uczonego na rozwój myśli akademickiej w Polsce.

---

Oceń: Benedykt Hesse

---