Alojzy Rafał Estreicher


Alojzy Rafał Estreicher, ur. 21 czerwca 1786 roku w Krakowie, a zmarł 1 sierpnia 1852 roku w tym samym mieście, to postać o bogatej historii, która odcisnęła swoje piętno na polskiej nauce. Był on botanikiem oraz entomologiem, którego pasje naukowe doprowadziły do znacznych osiągnięć w obu dziedzinach. W ciągu swojej kariery pełnił funkcję profesora oraz rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego, co potwierdza jego znaczenie w świecie akademickim.

Estreicher był również prezesem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, co ukazuje jego zaangażowanie w rozwój i promocję nauki w Polsce. Jego wkład w te dziedziny sprawił, że do dziś jest uważany za ważną postać w polskim środowisku naukowym.

Życiorys

Alojzy Rafał Estreicher był synem Dominika Oesterreichera, malarza oraz wykładowcy na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także Rozalii z Prakeschów. W 1802 roku rozpoczął swoje studia w Szkole Głównej Krakowskiej, które zakończył uzyskaniem magisterium w dziedzinie chirurgii i położnictwa w 1805 roku. Następnie obronił doktorat z medycyny w 1807, a także doktoryzował się w filozofii w 1811 roku.

Estreicher pełnił rolę adiunkta w katedrze weterynarii, a od 1809 roku w katedrze botaniki oraz zoologii. Jako opiekun gabinetu zoologicznego i Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu zdobył uznanie oraz szacunek, a później został profesorem. W ciągu swojej kariery dwukrotnie pełnił obowiązki dziekana Wydziału Filozoficznego, a w latach 1831-1833 sprawował urząd rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po przejściu na emeryturę w 1843 roku, jego wkład w rozwój nauki i ogrodnictwa pozostawał znaczący.

W 1815 roku zaangażował się w działalność Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, gdzie m.in. pełnił funkcję prezesa w latach 1831-1833, będąc równocześnie rektorem uczelni. Uczestniczył w pracach innych towarzystw naukowych i ogrodniczych, również zagranicznych, w takich krajach jak Anglia, Belgia, Holandia oraz Czechy. Ponadto, od 1826 roku sprawował mandat senatora Rzeczypospolitej Krakowskiej.

Estreicher odegrał kluczową rolę w rozwoju Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jego działania doprowadziły do powiększenia terenu ogrodu, budowy nowego pawilonu, a także szklarni. Z sukcesem wzbogacił zbiory zielnikowe, a ponadto z gabinetu historii naturalnej wydzielił zbiory zoologiczne. Jego pasja do entomologii zaowocowała zgromadzeniem bogatej kolekcji chrząszczy, liczącej ponad 31 tysięcy okazów, a także odkryciem nowego gatunku, Carabus estreicheri.

Życie prywatne

Alojzy Rafał Estreicher prowadził bogate życie osobiste, które nie było wolne od ważnych relacji. W wyniku małżeństwa z Antoniną z Rozbierskich, urodzoną w 1798 roku, która była córką prawnika oraz profesora Uniwersytetu Lwowskiego, Antoniego Rozbierskiego, doczekał się wielu dzieci. Wśród nich był Karol, który pełnił przez wiele lat funkcję dyrektora Biblioteki Jagiellońskiej. Karol jest uważany za twórcę polskiej bibliografii, a jego osiągnięcia mają znaczący wpływ na rozwój polskiej literatury.

Inną znaczącą osobą w rodzinie Alojzego była jego córka, Maria, która poślubiła Juliana Dunajewskiego. Ich związek również przyczynił się do wzbogacenia rodziny Estreicherów o kolejne wpływy i koneksje na różnych płaszczyznach społecznych.

Ostatnie lata życia Alojzy spędził w Krakowie, gdzie został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w rodzinnym grobowcu położonym w kwaterze Ba. Miejsce to jest istotnym punktem w historii rodziny oraz w lokalnej kulturze.

Przypisy

  1. Prezesi Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. tnk.krakow.pl. [dostęp 31.07.2015 r.]
  2. a b Lista Pamięci. Alojzy Rafał Estreicher. uj.edu.pl. [dostęp 31.07.2015 r.]
  3. Poczet Rektorów UJ. uj.edu.pl. [dostęp 31.07.2015 r.]
  4. Piotr Köhler: Botanika w Towarzystwie Naukowym Krakowskim, Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Umiejętności (1815-1952). Kraków 2002.
  5. Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987.

Oceń: Alojzy Rafał Estreicher

Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:13