Karol Różycki (zootechnik)

---

Życiorys

Karol Różycki, znany zootechnik, był synem Edmunda (1827–1893) oraz Adeli z Andrzejowskich. Rozpoczął swoją edukację w Szkole Kadetów Piechoty, która mieściła się w Łobzowie, a następnie zgłębiał umiejętności związane z naukami przyrodniczymi podczas studiów na Akademii Rolniczej w Dublanach.

Po ukończeniu studiów w 1906 roku, kontynuował swoją edukację na renomowanych uczelniach w Kopenhadze, Sztokholmie oraz niemieckich instytucjach akademickich. Jego kariera zawodowa zaczęła nabierać tempa, gdy w latach 1907-1915 pełnił obowiązki kierownika działu hodowli w Centralnym Towarzystwie Rolniczym w Warszawie.

Niestety, jego życie zawodowe zostało przerwane w czasie I wojny światowej, gdy został aresztowany i internowany w Rosji w latach 1915-1918. Po jego uwolnieniu w 1918 roku, Różycki osiedlił się ponownie w Dublanach, gdzie podjął pracę jako wykładowca hodowli i fizjologii zwierząt na Akademii Rolniczej.

Jego wiedza i doświadczenie pozwoliły mu również na kierowanie Zakładem Hodowli Zwierząt na Politechnice Lwowskiej. W 1919 roku Karol Różycki otrzymał tytuł profesora zwyczajnego w specjalności dotyczącej hodowli zwierząt użytkowych, co tylko potwierdziło jego autorytet w tej dziedzinie.

Różycki był również jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Zootechnicznego w 1922 roku. W 1929 roku przez rok pełnił funkcję dziekana Wydziału Rolniczo-Lasowego. Jego osiągnięcia zostały uhonorowane, gdy 14 stycznia 1937 roku otrzymał nominację na radcę Lwowskiej Izby Rolniczej z rąk Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych.

Ordery i odznaczenia

Karol Różycki, wybitny zootechnik, został uhonorowany znaczącymi odznaczeniami za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój nauki. Wśród jego tytułów znajduje się także Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, który został mu przyznany pośmiertnie 10 listopada 1938 roku.

---

Oceń: Karol Różycki (zootechnik)

---