Filip Neriusz Walter to postać, której życie i dokonania pozostają ważnym punktem odniesienia w historii polskiej chemii. Urodził się 31 maja 1810 roku w Krakowie, gdzie rozpoczął swoją drogę naukową, a w późniejszych latach, jego wiedza i umiejętności zaowocowały znaczącymi osiągnięciami.
Walter zmarł 9 kwietnia 1847 roku w Paryżu, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy. Był uznawany za eksperta w dwóch kluczowych dziedzinach - chemii organicznej oraz chemii produktów naturalnych, co czyniło go liderem w dążeniu do rozwoju polskiej chemii.
Warto również podkreślić fakt, że Filip Neriusz Walter przyczynił się do stworzenia polskiego nazewnictwa chemicznego, co miało ogromne znaczenie dla rozwoju edukacji chemicznej w Polsce. Jego prace uznawane są za fundamenty, na których opiera się współczesna chemia w naszym kraju.
Życiorys
Filip Neriusz Walter był synem Jana Nepomucena Waltera, znanego krakowskiego kupca, który w 1846 roku, w trakcie powstania krakowskiego, objął urząd burmistrza Krakowa. Jego starszy brat, Leon, był jedną z bardziej aktywnych postaci w tymże powstaniu. W latach 1830–1831 rodzinę Waltera łączyła działalność w Krakowskim Komitecie Pomocy Powstaniu, w którym to ojciec oraz brat zrzeszali się w celu wsparcia walki o niepodległość.
W wieku 15 lat Filip rozpoczął kształcenie na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie przez trzy lata swego studenckiego życia zajmował się chemią oraz historią. Następnie w latach 1827–1830 kontynuował naukę na Uniwersytecie Berlińskim, gdzie skoncentrował się głównie na chemii. W 1830 roku obronił tam pracę dyplomową, której tematem był kwas szczawiowy, co zaowocowało uzyskaniem promocji doktorskiej.
W obliczu wybuchu powstania listopadowego, Walter przeniósł się do Warszawy, gdzie wstąpił do armii polskiej. Został przyjęty do 9. pułku piechoty liniowej, a jako podporucznik pełnił funkcję adiutanta pułkownika Samuela Różyckiego, który później zdobył stopień generała. Po odniesieniu poważnych ran w trakcie walk, w lipcu 1831 roku Filip został zwolniony z wojska i wrócił do Krakowa.
Już w 1831 roku, w wieku zaledwie 21 lat, Walter otrzymał akt nominacji na profesora chemii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Mimo to, postanowił wyjechać do Francji, gdzie miał okazję współpracować z wieloma wybitnymi chemikami, w tym z Jean-Baptiste Dumasem oraz Pierre Joseph Pelletierem. W latach 1836–1845 pełnił funkcję dyrektora pracowni chemicznej Centralnej Szkoły Sztuk i Rzemiosł w Paryżu. W uznaniu swoich zasług w dziedzinie nauki oraz pracy pedagogicznej, w 1847 roku rząd Francji przyznał mu prestiżowe odznaczenie – Krzyż Legii Honorowej.
Osiągnięcia
Filip Neriusz Walter był pionierem w dziedzinie chemii, który poświęcił swoje badania produktom destylacji różnych substancji roślinnych oraz olejów mineralnych. W szczególności jako pierwszy wydestylował naftę z ropy naftowej oraz przeprowadził analizy jej właściwości. Jego prace miały kluczowe znaczenie, ponieważ nafta zyskała na popularności po tym, jak polski farmaceuta Ignacy Łukasiewicz skonstruował lampę naftową, co przyczyniło się do jej powszechnego zastosowania.
Walter odkrył i przeprowadził badania nad wieloma związkami chemicznymi, w tym toluenem, bifenylem, nitrotoluolem, cedrenem oraz jeszcze 20 innymi substancjami chemicznymi. Jego znaczące osiągnięcia w tej dziedzinie nie tylko poszerzyły wiedzę na temat tych związków, ale również miały praktyczne zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu.
W 1842 roku opublikował dzieło pod tytułem Krótki wykład nomenklatury chemicznej polskiej, które zostało uzupełnione w 1844 roku w pracy Wykład nomenklatury chemicznej polskiej i porównanie jej z nomenklaturami łacińską, francuską, angielską i niemiecką. Walter stworzył polską nomenklaturę związków nieorganicznych, która stanowi bazę dla współczesnego nazewnictwa chemicznego.
W swoich badaniach zaproponował również polskie nazwy dla wielu pierwiastków oraz związków chemicznych, które są używane do dziś, w tym: azot, bar, bor, brom, cez, chlor, fluor, itr, jod, lit, magnez, osm, pallad, potas, rod, tellur, tor, wanad, węgiel, wodór, siarkowodór oraz inne substancje.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Wojciech Truszkowski | Josef Ben Szlomo | Anna Kowalska-Lewicka | Jadwiga Pstrusińska | Jerzy Łomnicki | Franciszek Bylicki | Adam Grobler | Jakub Girtler | Adam Cyra | Szymon Peszat | Jadwiga Siemińska | Janusz A. Majcherek | Wojciech Bałus | Lucjan Lewitter | Wiktor Ormicki | Halina Nelken | Teresa Walas | Wojciech Kajtoch | Andrzej Paluch (socjolog) | Marek Stanisław KorowiczOceń: Filip Neriusz Walter