Jan Puszka, żyjący w pierwszej połowie XV wieku, to postać, która mocno wpisała się w historię Krakowa i polskiej nauki. Urodził się około 1400 roku w Krakowie, gdzie później zdobył wykształcenie i odniósł sukcesy naukowe. Był profesorem Akademii Krakowskiej, co umocniło jego pozycję w ówczesnym środowisku akademickim.
Puszka pełnił także funkcję kanonika krakowskiego, co było istotnym elementem jego kariery. Jego prace i działalność dydaktyczna miały znaczenie dla rozwoju intelektualnego tamtych czasów, a także wpływały na kształtowanie się przyszłych pokoleń studentów.
Życiorys
Jan Puszka był przedstawicielem krakowskiej rodziny mieszczańskiej, synem Zygmunta. W 1417 roku zapisał się na Akademię Krakowską, a cztery lata później, bo w 1421 roku, uzyskał stopień bakałarza. W grudniu 1423 roku zdobył tytuł magistra sztuk wyzwolonych. Kolejne lata jego kariery akademickiej przyniosły mu jeszcze wyższe zaszczyty – w 1433 roku pełnił funkcję dziekana Wydziału Sztuk Wyzwolonych, równocześnie kontynuując studia prawnicze. W 1434 roku pojawił się jako bakałarz dekretów, co świadczyło o jego rosnącej pozycji.
W semestrze zimowym tego samego roku został wybrany rektorem Akademii Krakowskiej. Niestety, jego kadencja nie została dokończona. Powód? Nieobecność Jana Puszki w Krakowie, co najprawdopodobniej było związane z jego wyjazdem na sobór w Bazylei – nowy rektor został wybrany w styczniu 1435 roku. W 1436 roku Puszka zyskał godność kanonika w katedrze wawelskiej, z urzędowego wstawiennictwa króla Władysława Jagiełły, przyjmując tę kanonię przez pełnomocnika.
Osobiste osiągnięcia Jana Puszki obejmowały również uzyskanie stopnia doktora dekretów w okresie między grudniem 1439 a sierpniem 1441. Następnie, rozpoczął studia teologiczne, co zaowocowało uzyskaniem tytułu bakałarza około roku 1443. Można go było zauważyć po raz pierwszy w grudniu 1439 roku, kiedy to wystąpił jako kanonik kolegiaty św. Floriana na Kleparzu.
Był zwolennikiem koncyliaryzmu, jednak jego kariera akademicka natrafiła na poważne przeszkody. Rok 1444 przyniósł mu konflikt z kapitułą kościoła św. Floriana, w efekcie którego odmówiono mu wypłaty wynagrodzenia, argumentując, że nie prowadził wykładów ani na Wydziale Prawa, ani na Wydziale Teologicznym. W 1448 roku Jan Puszka wyruszył do Rzymu z polecenia biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego. Misja miała na celu potwierdzenie nominacji kardynalskiej dla Oleśnickiego, lecz zakończyła się niepowodzeniem.
Po powrocie do Polski, 8 października 1449 roku, wystąpił jako świadek w dokumencie fundacyjnym klasztoru Paulinów w Pińczowie. Jest to jednocześnie ostatnia znana wzmianka dotycząca jego działalności.
Przypisy
- data śmierci Jana Puszki [w:] "Profesorowie Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego 1364-1780" tom 1 wyd. 2015 r. s. 124
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Krzysztof Najmanowicz | Danuta Gierulanka | Alfred Rosenblatt | Romana Czapik | Kazimierz Hofman | Karol Łukaszewicz | Julita Jabłecka-Prysłopska | Juliusz Reiss | Janusz Rieger | Beatrix Podolska | Irena Nalepa | Andrzej Białko | Szymon Peszat | Adam Cyra | Jakub Girtler | Adam Grobler | Franciszek Bylicki | Jerzy Łomnicki | Jadwiga Pstrusińska | Anna Kowalska-LewickaOceń: Jan Puszka