Jan Zieleniewski (profesor)

---

Biografia

Jan Zieleniewski przyszedł na świat 8 lutego 1901 roku w Krakowie, w rodzinie Edmunda oraz Jadwigi z Ciechanowskich. Jego edukacja rozpoczęła się w Gimnazjum Jana Sobieskiego w Krakowie, po czym kontynuował naukę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zasłynął się jako osoba aktywna w czasie przełomowych wydarzeń historycznych, takich jak wojna obronna w 1920 roku oraz III powstanie śląskie, które miało miejsce w 1921 roku.

W 1924 roku rozpoczął pracę zawodową w Zjednoczonych Fabrykach Maszyn, Kotłów i Wagonów. Jego kariera zawodowa rozwijała się następnie w koncernie „L. Zieleniewski, Fitzner” S.A., a od 1933 roku zajmował się nadzorem sądowym nad różnymi przedsiębiorstwami. Na początku swojego wojskowego zaangażowania, 19 listopada 1930 roku, Prezydent RP mianował go podporucznikiem z datą starszeństwa przypisaną na 1 stycznia 1930 oraz 24. lokatą w korpusie oficerów rezerwy kawalerii. W 1936 roku został awansowany na stopień porucznika.

Uczestniczył w kampanii wrześniowej, w wyniku czego znalazł się w niewoli. Przez pewien czas był przetrzymywany w obozach w Arnswalde, Gross Born, Osterode oraz Dössel, z których udało mu się uciec w 1943 roku. Swoje dalsze losy związał z powstaniem warszawskim, gdzie walczył jako żołnierz Armii Krajowej.

Po zakończeniu II wojny światowej, w latach 1945–1948, pełnił rolę kierownika Wydziału Handlu Zagranicznego w organizacji „Społem”, a także objął funkcję dyrektora naczelnego Polskiego Towarzystwa Handlu Zagranicznego „Varimex”. Był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej, jednak odmówił przystąpienia do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w okresie jej zjednoczenia z Polską Partią Robotniczą, co niezbyt sprzyjało jego dalszej karierze w gospodarce.

W rezultacie, Zieleniewski zdecydował się na ścieżkę akademicką, podejmując pracę w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Sopocie, na której wykładał ekonomię handlu zagranicznego, a także pisał podręcznik dotyczący tego zagadnienia. Od 1959 roku był członkiem Polskiej Akademii Nauk, gdzie zarządzał Pracownią Ogólnych Problemów Organizacji Pracy, którą utworzył Tadeusz Kotarbiński dla rozwijania prakseologii. W Pracowni prowadzono seminaria, w których uczestniczyli m.in. profesorowie Tadeusz Kotarbiński, Stanisław Kowalewski, Marian Mazur, Klemens Szaniawski oraz Wojciech Gasparski. Pracownia ta przekształciła się w Zakład Prakseologii PAN, prowadzący również studia doktoranckie.

Zieleniewski współpracował także z Uniwersytetem Łódzkim, gdzie kierował Katedrą Teorii Organizacji i pełnił rolę prezesa Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa. Na jego wniosek, w 1974 roku stopień naukowy doktora uzyskał Bolesław Rafał Kuc.

Profesor Zieleniewski zmarł w Warszawie i odnalazł swój ostatni spoczynek na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 229-4-20,21).

Ważne publikacje

Jan Zieleniewski, znany jako profesor, jest autorem wielu znaczących publikacji w dziedzinie nauki i organizacji. Jego prace koncentrują się na różnych aspektach prakseologicznych oraz zarządzania. Poniżej przedstawiamy kluczowe pozycje, które miały wpływ na rozwój tych dziedzin:

• Przydatność prakseologicznej aparatury pojęciowej do poszczególnych dyscyplin naukowych (1964),
• Efektywność badań naukowych (1966),
• O problemach organizacji (1970),
• Organizacja zespołów ludzkich. Wstęp do teorii organizacji i kierowania (1975),
• O organizacji badań naukowych (1975),
• Organizacja i zarządzanie (1981).

Te publikacje stanowią ważny wkład w rozwój teorii organizacji oraz prakseologii, dostarczając cennych narzędzi i wskazówek dla badaczy oraz praktyków.

Ordery i odznaczenia

Jan Zieleniewski, profesor o znaczących osiągnięciach, został uhonorowany szeregiem prestiżowych nagród i odznaczeń, które świadczą o jego wpływie i wkładzie w rozwój swojego fachu. Jego wyróżnienia obejmują:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 25 listopada 1947,
• Złoty Krzyż Zasługi, nadany 9 listopada 1931,
• Medal Niepodległości, wręczony 13 września 1933.

---

Oceń: Jan Zieleniewski (profesor)

---