Ludwik Stefański, urodzony 14 lipca 1917 roku w Krakowie, był niezwykle utalentowanym polskim pianistą oraz pedagogiem muzycznym. Jego życie zakończyło się 28 sierpnia 1982 roku, również w rodzinnym Krakowie.
W ciągu swojej kariery artystycznej, Stefański dał się poznać nie tylko jako znakomity wykonawca, ale także jako nauczyciel, który z pasją kształcił młodych muzyków. Jego wkład w polską kulturę muzyczną pozostaje nieoceniony.
Życiorys
Był jednym z uzdolnionych członków muzycznej rodziny, w skład której wchodziła Krystyna – znana skrzypaczka, Tadeusz – pianista i kompozytor, Stanisław – wiolonczelista, oraz Mikołaj – pianista i organista.
W okresie od 1932 do 1934 roku razem z rodzeństwem korzystał ze stypendium we Włoszech. Właśnie tam miał okazję kształcić się pod okiem Nino Rossiego, zajmując się grą na fortepianie oraz studiować kompozycję pod kierunkiem Cezare Nordio. W 1938 roku powrócił do Polski ze swoją rodziną.
W trakcie II wojny światowej występował na tajnych koncertach, a także prowadził prywatne lekcje gry na fortepianie. Po zakończeniu wojny podjął pracę jako nauczyciel w Akademii Muzycznej w Krakowie, a w duetach koncertowych występował ze swoją małżonką, pianistką Haliną Czerny-Stefańską, zarówno w kraju, jak i za granicą.
Od 1948 roku aż do swojej śmierci był wykładowcą na wymienionej uczelni. W 1970 roku otrzymał tytuł profesora, a jego działalność pedagogiczna obejmowała również prowadzenie mistrzowskich kursów w Europie oraz Japonii. Jego uczniami byli między innymi: Kazimierz Kord, Krzysztof Penderecki, Krzysztof Missona, Bogusław Schaeffer, Jerzy Łukowicz, Stefan Wojtas, Maria Rydzewska, Elżbieta Ekielska, Kevin Kenner, Ludmiła Weber-Zarzycka, Leszek Bartkiewicz, Jerzy Stryjniak, Małgorzata Jaworska, Ikuko Endō, Okitaka Uehara oraz Ewa Bukojemska.
W 1980 roku został wyróżniony Nagrodą Miasta Krakowa za „upowszechnianie kultury muzycznej i pracę pedagogiczną”. Jego interpretacje dzieł wybitnych kompozytorów, takich jak W.A. Mozart, L. van Beethoven oraz Fryderyk Chopin, były znane w kręgach muzycznych.
W latach 60. XX wieku współpracował z Polskimi Naganiami oraz Polskim Radiem, nagrywając wiele wartościowych projektów. W Akademii Muzycznej w Krakowie znajduje się sala nosząca jego imię, a w Płocku odbywa się Konkurs dla młodych pianistów im. Haliny Czerny-Stefańskiej i Ludwika Stefańskiego.
Artysta spoczął w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim, w kwaterze LXIX pas A-I-13.
Dyskografia
Dyskografia Ludwika Stefańskiego zawiera znaczące nagrania, które podkreślają jego talent oraz współpracę z innymi znakomitymi artystami. Wśród nich można znaleźć:
- Chopin – Dzieła wszystkie – Ronda i inne, Halina Czerny-Stefańska oraz Ludwik Stefański, Muza SX0077 (1960),
- Chopin – Dzieła wszystkie – Polonezy młodzieńcze op. posth., Halina Czerny-Stefańska i Ludwik Stefański, Muza SX0078.
Przypisy
- Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Halina Czerny-Stefańska. rakowice.eu. [dostęp 30.05.2021 r.]
- Chopin – Dzieła wszystkie – Ronda i inne; Polskie Nagrania „Muza”.
- Wpisani w kulturę miasta, [w:] „Dziennik Polski”, s. 1, nr 112, 19.05.1980 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Kinga Paraskiewicz | Jerzy Silberring | Józef Kolowca | Zbigniew Pasek | Jan Zieleniewski (profesor) | Janusz Zawiła-Niedźwiecki | Andrzej Nowak (historyk) | Stanisław Pudłowski | Paweł Taranczewski | Krystyna Vetulani-Belfoure | Antoni Bielak (nauczyciel) | Anna Luchter | Andrzej Łędzki | Andrzej Tadeusz Rosner | Maria Korytowska | Ludwik Gumplowicz | Jan Rajmund Paśko | Tadeusz Grega | Janusz Kurtyka | Franciszek Błoński (historyk)Oceń: Ludwik Stefański