Janusz Domaniewski


Janusz Witold Domaniewski, urodzony 30 kwietnia 1891 roku w pięknym Krakowie, to postać, która wywarła znaczący wpływ na polską ornitologię oraz popularyzację wiedzy naukowej. Jego wkład w badania nad ornitologią jest szczególnie doceniany w kontekście awifauny Europy środkowo-wschodniej.

Domaniewski zmarł 15 marca 1954 roku w malowniczym Zakopanem, zostawiając po sobie nie tylko dorobek naukowy, ale również ślad w polskiej literaturze jako pisarz.

Życiorys

Janusz Domaniewski był osobą wywodzącą się z rodziny Bolesława Domaniewskiego. Jego edukacja rozpoczęła się w szkole średniej, gdzie uczęszczał zarówno w Krakowie, jak i Warszawie. Maturę zdał w Saratowie, co z pewnością było istotnym krokiem w jego życiu. W latach 1911–1913 miał okazję być wolnym słuchaczem studiów przyrodniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim, co wpłynęło na jego dalszy rozwój naukowy.

W 1931 roku zdobył tytuł doktora zoologii na Uniwersytecie Poznańskim. Był to bez wątpienia kluczowy moment w jego karierze akademickiej, który otworzył przed nim nowe możliwości badawcze oraz zawodowe.

Po zakończeniu swojej aktywności życiowej, Janusz Domaniewski został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem, w kwaterze N4-3-7. Jego życie i osiągnięcia naukowe wciąż są pamiętane przez tych, którzy sięgnęli po jego publikacje i badania.

Dorobek naukowy

Janusz Domaniewski, wybitny ornitholog i zoolog, ma na swoim koncie wiele istotnych badań, które przyczyniły się do rozszerzenia wiedzy na temat różnorodności fauny. W swoim dorobku naukowym opisał szereg podgatunków zarówno ptaków, jak i ssaków, co stanowi cenny wkład w zachowanie i zrozumienie tych gatunków.

  • Sylvia communis volgensis Domaniewski, 1922 – jest to podgatunek cierniówki, znanej z różnych siedlisk, w tym z terenów Europy.
  • Certhia familiaris daurica Domaniewski, 1922 – podgatunek pełzacza leśnego, którego zachowania są szczególnie interesujące dla badaczy ptaków leśnych.
  • Picumnus lafresnayi taczanowskii Domaniewski, 1925 – odnosi się do podgatunku dzięciolnika zmiennego, który wyróżnia się unikalnymi cechami morfologicznymi.
  • Lagopus lagopus sserebrowsky Domaniewski, 1933 – to podgatunek pardwy mszarnej, którego występowanie jest związane z specyficznymi biotopami.
  • Mustela sibirica coreanus (Domaniewski, 1926) – definiuje podgatunek łasicy syberyjskiej, zaobserwowanej w niektórych regionach Azji.

Prace Domaniewskiego są *ważnym źródłem wiedzy* o przyrodzie, a jego odkrycia przyczyniają się do dalszych badań w dziedzinie zoologii.

Ważniejsze publikacje

Janusz Domaniewski, uznawany za ważną postać w ornito-logii, pozostawił po sobie znaczący dorobek naukowy. Jego publikacje obejmują różnorodne tematy i gatunki ptaków, przyczyniając się do wzbogacenia wiedzy w tej dziedzinie. Poniżej przedstawiamy najistotniejsze z jego prac:

  • 1913: Przyczynek do rozmieszczenia geograficznego rodzaju Sitta L. Comptes Rendus de la Société des Sciences de Varsovie; 6 (9): 1037-1044,
  • 1916: Fauna Passeriformes okolic Saratowa. Prace Towarzystwa Naukowego Warszawskiego; 18: i-iv, 1-149,
  • 1918: Die Stellung des Urocynchramus pylzowi Przev. in der Systematik (pierwsza próba oszacowania faktycznego zasięgu występowania tybetańczyka [Urocynchramus pylzowi]),
  • 1922: Krytyczne uwagi o palearktycznych przedstawicielach rodzaju Certhia. Archiwum Nauk Biologicznych Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 1 (10): 1-6,
  • 1924: Beitrag zur Kenntnis der Gattung Thamnophilus Vieillot. Bull. Acad. Polonaise des Sci. et des Lettres: 753–763 (przegląd gatunków i podgatunków z rodzaju Thamnophilus),
  • 1925:
    • Contribution a la connaissance des pics paléarctiques. Ann. Zool. Mus. Polonici Hist. Nat: 75-84 (przegląd taksonomiczny palearktycznych dzięciołów),
    • Systematik und geographische Verbreitung der Gattung Budytes. Ann. Zool. Mus. Polonici Hist. Nat: 85-125 (przegląd rodzaju Budytes,)
  • 1933: Neue paläarktische Vögel. Acta Ornithologica Musei Zoologici Polonici. 1: 79-82.

Dzięki tym badaniom Domaniewski wniósł znaczący wkład w rozwój ornitologii w Polsce oraz dostarczył cennych informacji, które do dziś pozostają aktualne w badaniach nad ptakami.

Przypisy

  1. śp. Janusz Domaniewski
  2. Janusz vonJ. Domaniewski, Die Stellung des Urocynchramus pylzovi Przev. in der Systematik, „Journal für Ornithologie”, 66 (4), 1918, 421-424, DOI: 10.1007/BF02251733, ISSN 0021-8375 (niem.).
  3. (W:) Annales Zoologici Musei Polonici Historiae Naturalis. 5:52-56.
  4. (W:) Annales Zoologici Musei Polonici Historiae Naturalis. 4 p.297.
  5. (W:) Acta Orn. Zool. Mus. Polonici. 1 p. 156.
  6. (W:) Disciplinarum Biologicarum Archiv. Soc. Scient. Varasaviensis. 1 fasc.10 p.4.
  7. (W:) Comptes Rendus de la Société des Sciences de Varsovie. 8 (7): 550-555.
  8. Nazwa Budytes jest prawdopodobnie synonimem Motacilla.

Oceń: Janusz Domaniewski

Średnia ocena:4.48 Liczba ocen:16