Joanna Katarzyna Hobot-Marcinek, urodzona 25 listopada 1969 roku w Krakowie, to znacząca postać w polskiej literaturze oraz otaczającej ją nauce. Jest doktorem habilitowanym nauk humanistycznych, co świadczy o jej wysokich kwalifikacjach oraz zaawansowanej wiedzy w swojej dziedzinie.
Obecnie sprawuje funkcję profesora uniwersyteckiego na Katedrze Polonistycznej Edukacji Nauczycielskiej, która działają w Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jej praca akademicka oraz badawcza przyczyniają się do rozwoju literaturoznawstwa w Polsce.
Życiorys
W dniu 25 listopada 1998 roku Joanna Hobot-Marcinek uzyskała tytuł doktora, broniąc swoją pracę na temat „Gra z cenzurą w poezji Nowej Fali (1968 – 1976)”. Następnie, 20 marca 2013 roku, zdobyła stopień doktora habilitowanego, co stanowiło istotny krok w jej karierze akademickiej.
Obecnie prowadzi działalność naukową jako profesor uczelni w Katedrze Polonistycznej Edukacji Nauczycielskiej, która znajduje się na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Przypisy
- a b c d e f Dr hab. Joanna Katarzyna Hobot-Marcinek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 12.10.2020 r.]
- Kronika nauki polskiej 2011–2014, wyd. Mastermedia 2015, s. 344
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Monika Hamanowa | Władysław Bielański | Jerzy Fierich | Maciej Pietrzyk (koszykarz) | Janusz Bogdanowski | Ryszard Postawka | Mieczysław Drobner | Zbigniew Bocheński (biolog) | Jadwiga Wilkoń-Michalska | Janusz Wojtusiak | Marek Walczak | Paweł Próchniak | Paweł Czartoryski | Marian Plezia | Piotr Laidler | Andrzej Jakubik | Jan Krzysztof Frąckowiak | Jakub Zakrzewski (fizyk) | Janusz Domaniewski | Alexander SchenkerOceń: Joanna Hobot-Marcinek