Janusz Wojtusiak

---

Życiorys

Janusz Wojtusiak jest znanym naukowcem, synem Romana Wojtusiaka oraz Haliny z Franckiewiczów. W 1964 roku zakończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1971 roku obronił swoją pracę doktorską. Jego kariera naukowa była kontynuowana, gdy w 1980 roku uzyskał habilitację, a w 1994 roku tytuł profesora.

W latach od 1982 do 1986 Wojtusiak pracował w Nigerii, gdzie podczas kontraktu dydaktycznego uczył zoologii oraz entomologii rolniczej na Uniwersytecie Nigerii w Nsukka. Następnie, w latach 1991–1993, był aktywnym członkiem Zarządu Polskiego Towarzystwa Etologicznego, a między 1997 a 2001 rokiem pełnił funkcję polskiego delegata do International Council of Ethologists. Należy także do Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika.

Specjalizował się w etiologii owadów, systematyce oraz zoogeografii motyli, badając bioróżnorodność zarówno w Europie, jak i Afryce Zachodniej oraz w strefach lasów mgłowych Andów. Opracował rodziny motyli takie jak Adelidae, Incurvariidae i Heliozelidae występujące w Polsce. Dodatkowo, prowadził badania nad dobową rytmiką aktywności lokomotorycznej w rozwoju postembrionalnym motyli oraz odkrył nowy typ narządu węchowego u tych owadów.

Dorobek naukowy

Janusz Wojtusiak to postać, która wywarła istotny wpływ na badania z zakresu entomologii. Pozostawił po sobie cenny dorobek w postaci 68 oryginalnych prac naukowych, które obejmują różnorodne zagadnienia związane z systematyką, biologią oraz etologią motyli.

Wśród jego osiągnięć znajdują się także 3 zeszyty z serii „Klucze do Oznaczania Owadów Polski”, które stanowią istotne narzędzie dla naukowców oraz studentów. Dodatkowo, napisał skrypt, który jest niezwykle pomocny dla studentów w procesie nauczania oraz przygotowania się do zagadnień związanych z biologią owadów. Jego wkład w naukę jest również widoczny w hasłach opracowanych w 4 encyklopediach biologicznych, co podkreśla jego zaangażowanie w popularyzację wiedzy.

Janusz Wojtusiak stworzył także imponującą kolekcję motyli z różnych zakątków świata, w tym z regionów takich jak Pamir, Hindukusz, Himalaje oraz Ameryka Południowa. Kolekcja ta jest obecnie przechowywana w Muzeum Zoologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i stanowi cenny wkład w zbiorniki muzuemalne oraz badania w dziedzinie entomologii.

---

Oceń: Janusz Wojtusiak

---