Krzysztof Kownacki

---

Era hipisów

W drugiej połowie lat 60. w Polsce zaczęła rozwijać się ideologia hipisowska, która zdobyła popularność wśród młodzieży oraz studentów. Jej aktywnymi miejscami były przede wszystkim dużych miast, w tym Kraków, Wrocław i Warszawa, gdzie koncentrowały się różne wydarzenia związane z tym ruchem. Wśród pierwszych krakowskich „dzieci kwiatów” znaleźli się m.in. Pies, „Amok”, „Prorok”, „Faron”, a także Kora, późniejsza wokalistka zespołu Maanam, czyli Kora, „Galia” oraz „Lalka”. Krzysztof Kownacki, do ruchu dołączył w 1968 roku, na krótko przed zakończeniem szkoły średniej. Wybrał pseudonim „Profesor”, który nawiązywał do jego charakterystycznych okularów.

W 1971 roku Kownacki opuścił Kraków na rzecz Lublina, gdzie podjął studia teologiczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jego wynajmowane mieszkanie stało się miejscem spotkań towarzyskich i kulturalnych dla hipisów i nie-hipisów z różnych części kraju. Do klubu „Kuluary”, mieszczącego się w większej piwnicy, regularnie przyjeżdżali znani muzycy, tacy jak Tomasz Stańko, Władysław Jagiełło, Mieczysław Kosz i zespół Osjan, co znacząco wzbogaciło życie kulturalne Lublina.

Po dwóch latach spędzonych w Lublinie Kownacki powrócił do Krakowa i rozpoczął studia na wydziale filozoficzno-historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kontynuował swoje zaangażowanie w hipisowskie oraz artystyczne życie Krakowa, rozwijając bliskie relacje z malarzem Piotrem Markiem oraz Korą, co wzbogaciło jego twórczą działalność. Kownacki ukończył studia w 1977 roku, jednak nie napisał pracy magisterskiej, co było dość nietypowe.

W 1979 roku podjął pracę w krakowskim PSJ, co zaowocowało m.in. organizacją trasy koncertowej z Maciejem Zembatym. Niedługo później jego życie zawodowe nabrało nowego kierunku, kiedy został kierownikiem zespołu Maanam, co z pewnością miało istotny wpływ na dalszy rozwój jego kariery.

Maanam

W roku 1979 zespół Maanam zrealizował swój pierwszy singiel pt. „Hamlet”. Latem tego samego roku, podczas przypadkowego spotkania w Krakowie, Marek i Kora natknęli się na Krzysztofa Kownackiego pod Alejami, w przejściu podziemnym przy „Jubilacie”. Przekazali mu materiał do przesłuchania, co otworzyło nowy rozdział w ich karierze. Kownacki został ich menedżerem i przyjął tytuł „kierownika muzycznego”. Już w 1979 roku zespół zaplanował trasę koncertową, a w 1980 roku Maanam związał się jako zespół muzyczny z Zakładami Przemysłu Ciągnikowego „Ursus” w Warszawie.

W tym samym roku ustabilizował się najsłynniejszy skład grupy, w którym występował Bogdan Kowalewski na gitarze basowej. Grupa zagrała premierowe koncerty na festiwalach w Jarocinie oraz w Opolu. W sierpniu Maanam uzyskał status ikony muzycznej, nagrywając swój debiutancki album, który osiągnął rekordową sprzedaż, przekraczając milion egzemplarzy. Ich trasy koncertowe miały imponującą dynamikę – zespół wyjeżdżał na dwu- i trzytygodniowe tournée, dając nawet kilka koncertów dziennie.

Dodatkowo, Maanam został zaproszony do wystąpienia w filmie „Wielka Majówka”, który ujrzał światło dzienne w 1981 roku. Sukces obrazu zbiegł się z falą popularności zespołu. W tej produkcji Krzysztof Kownacki zajął miejsce niedysponowanego wtedy basisty Bogdana Kowalewskiego. Wiosną 1982 roku muzycy rozpoczęli europejską trasę koncertową, która obejmowała Holandię, Niemcy oraz Francję. Kownacki pełnił rolę menedżera Maanamu do półmetka 1982 roku.

Izrael

W trakcie swojej kariery w PSJ Krzysztof Kownacki miał możliwość organizacji tras koncertowych dla takich zespołów jak Budgie, Republika oraz Perfect. W 1983 roku mianowano go menedżerem legendarnej grupy Izrael, co było możliwe dzięki Milo Kurtisowi, który w zespole występował na kongach.

Do wyjątkowego koncertu w Teatrze STU w Krakowie, scenografia oraz promocja wydarzenia zostały zrealizowane przez Piotra Marka i Jolantę Kownacką. To oni przyczynili się do wizualnej oprawy tego ważnego występu.

Wiosną 1983 roku, kiedy Izrael szykował się do nagrania swojej pierwszej płyty, lider grupy, Robert Brylewski, zaprosił do warszawskiego studia „Wawrzyszew” Piotra Marka, który dostarczył autorskie przetworniki dźwięku. To właśnie dzięki nim udało się uzyskać innowacyjne, dubowe brzmienie na albumie „Biada, biada, biada”, który trafił do słuchaczy w 1985 roku (wydany przez Pronit). Na okładce płyty znalazły się szczególne podziękowania dla Marka, co podkreśla jego wkład w ten projekt.

W sierpniu 1983 roku Izrael wyruszył w trasę koncertową z kultowym londyńskim zespołem reggae Misty In Roots. Również w tym samym roku Kownacki zorganizował koncerty dla Bo Diddley’a w Krakowie oraz Lestera Bovie z Art Ensamble of Chicago w filharmonii krakowskiej, co potwierdza jego umiejętność gromadzenia najważniejszych artystów tamtych czasów.

Pod koniec 1983 roku Krzysztof Kownacki rozpoczął współpracę z wybitnym kontrabasistą Witoldem Eugeniuszem Szczurkiem. Na początku stycznia kolejnego roku powstały nagrania do pierwszej płyty „Basspace”, która stała się ważnym kamieniem milowym w jego dalszej karierze.

Pop Magic

4 grudnia 1984 roku, Krzysztof Kownacki zainaugurował działalność sklepu muzycznego Pop Magic, zlokalizowanego przy ul. Karmelickiej 7 w Krakowie. Był to jeden z pionierskich prywatnych sklepów muzycznych w Polsce, który szybko zdobył uznanie w środowisku.

Wnętrze sklepu charakteryzowało się eleganckim czarnym wystrojem, dopełnionym ćwiekowaną ladą oraz srebrnymi „panczurami” zawieszonymi na ścianach, co było dziełem wizjonerskiej koncepcji Piotra Marka. Skraplany klimat sprawiał, że od pierwszych dni działalności miejsce to przyciągało miłośników muzyki z całego regionu.

W sklepie z pasją pracował również Andrzej „Püdel” Bieniasz, znany z zespołu Püdelsi, który zyskał reputację nie tylko jako muzyk, ale także jako osoba, która doskonale rozumie rynek muzyczny. W miarę upływu lat, Pop Magic rozwinął swoją działalność, tworząc sieć sklepów, hurtowni oraz wydawnictw, które trwały do 1998 roku.

W tym czasie, Krzysztof Kownacki, jako wizjoner i lider, wydał kasetę zespołu Izrael o tytule „Życie jak muzyka – Live ’93”. Ponadto, pełnił rolę menedżera nad płytą John Porter Band „Alexandria”, a w 1994 roku nad płytą zespołu De Press zatytułowaną „Groj Skrzypko Groj.”

W uznaniu twórczości Piotra Marka

W 1985 roku, po tragicznej śmierci Piotra Marka, artysty wszechstronnego, który tworzył jako malarz, rzeźbiarz, performer, a także komponował muzykę i tworzył teksty dla grupy Düpą, rozpoczęły się działania, które miały na celu przypomnienie o jego twórczości. Dwa lata po jego odejściu, do wysłania płyty Kora Püdelsi „Bela Pupa” doprowadził Krzysztof Kownacki. To właśnie on zaprosił Teatrze Stu w Krakowie do współpracy, gdzie odbywały się nagrania, a ich producentem został Neil Black.

Prace nad płytą trwały od 15 do 31 lipca 1987 roku w studiu nagrań prowadzonym przez Jacka Mastykarza. Warto zaznaczyć, że album zadebiutował na rynku w 1988 roku. W tym samym okresie Kownacki podjął się wyprodukowania archiwalnego longplaya DÜPĄ, który zawierał domowe nagrania Piotra Marka oraz fragmenty jego koncertów. Mimo jego ukończenia, materiał ten do dziś pozostaje nieopublikowany i wciąż istnieje w podziemiu.

W roku 1995, Krzysztof Kownacki razem ze swoją żoną, Jolantą Kownacką, zagrali w filmie „Małpi hymn”, który stanowił hołd dla Piotra Marka. Dokument ten został zrealizowany z okazji dziesiątej rocznicy jego śmierci przez Przemysława Trębacza, byłego wokalistę Püdelsów, dla krakowskiego oddziału Telewizji Polskiej. To jedyny znany materiał, który dotyczy tego niezwykłego malarza oraz muzyka.

---

Oceń: Krzysztof Kownacki

---