Rafał Marchewczyk

---

Życiorys

Rafał Marchewczyk jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, gdzie miał zaszczyt uczyć się pod okiem Henryka Czyża. W okresie od 1966 do 1972 roku był aktywnym pianista oraz wokalistą w zespole wokalno-instrumentalnym o nazwie „Zdrój Jana”, który funkcjonował pod patronatem Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Od 1972 roku Marchewczyk osiedlił się w Nowej Hucie, gdzie rozpoczął pracę jako nauczyciel muzyki. W latach 1976–1998 związał się z krakowskim chórem męskim „Bard”, z którym odnosił sukcesy, zdobywając liczne nagrody w krajowych oraz zagranicznych konkursach. W 1990 roku objął stanowisko dyrygenta chóru „Krakowskiej Młodej Filharmonii” przy Zespole Państwowych Szkół Muzycznych im. Mieczysława Karłowicza.

Później pełnił rolę kierownika artystycznego oraz dyrygenta Chóru „Vox Populi”. Jego dorobek artystyczny obejmuje także kierowanie Światowym Festiwalem Zespołów Folklorystycznych w Rzeszowie oraz dwóch Ogólnopolskich Festiwali Muzyki Polskiej w Kraśniku. Ponadto, prowadził liczne koncerty w różnych zakątkach Europy.

Od 2001 roku regularnie współpracuje z Fundacją Anny Dymnej „Mimo Wszystko” oraz Fundacją im. Brata Alberta. Co roku bierze udział w Ogólnopolskim Festiwalu Teatralno-Muzycznym Osób z Niepełnosprawnością Intelektualną „Albertiana”, który odbywa się w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie.

Działalność opozycyjna

Od roku 1980 Rafał Marchewczyk był aktywnym członkiem NSZZ „Solidarność”, co stanowiło istotny krok w jego życiu zawodowym oraz społecznym. Jego działalność w latach 1981–1989 koncentrowała się na opozycji wobec reżimu komunistycznego. Uczestniczył w kolportażu wydawnictw tzw. drugiego obiegu, co miało na celu szerzenie informacji i prawdy w czasach cenzury.

Marchewczyk był także działaczem podziemnych struktur nauczycielskiej „Solidarności”. Jego zaangażowanie w tego rodzaju działalność świadczy o determinacji w walce o wolność słowa i praw człowieka w Polsce.

Współpracował z Radiem „Solidarność” w Krakowie oraz Radiem „Hutnik”, a także z Tygodnikiem „Hutnik” w Nowej Hucie, co przyczyniło się do rozpowszechniania działań opozycyjnych i walki o przemiany w kraju. Niestety, z początkiem stanu wojennego doświadczył brutalności systemu – został aresztowany na oczach swoich uczniów podczas prowadzenia lekcji w Szkole Podstawowej nr 126. Jego aresztowanie stanowiło dramatyczny przykład prześladowania opozycjonistów.

Później wielokrotnie zatrzymywany i aresztowany przez milicję oraz Służbę Bezpieczeństwa, Rafał Marchewczyk nie poddał się i kontynuował swoją walkę o prawa obywatelskie i swobodę działania w Polsce. Jego historia jest dowodem odwagi i determinacji w trudnych czasach.

Odznaczenia i wyróżnienia

Rafał Marchewczyk zdobył liczne wyróżnienia, które podkreślają jego zaangażowanie i działalność na rzecz Polski. Wśród nich znajdują się:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2012 roku,
• Krzyż Wolności i Solidarności, otrzymany w 2018 roku,
• Medal „Niezłomny w słowie”, nadany w 2011 roku,
• Medal „Dziękujemy za wolność”, otrzymany w 2015 roku.

Życie prywatne

Rafał Marchewczyk jest synem Czesława Marchewczyka, znanego hokeisty oraz olimpijczyka, a jego matką jest Irena. W rodzinie tej znajdują się także wybitne jednostki: brat Rafała, Jacek Marchewczyk, to uznawany lekarz i aktywny działacz opozycji w czasach PRL. Ponadto, jego inny brat, Wojciech Marchewczyk, to również dziennikarz oraz zaangażowany działacz opozycyjny. Rafał jest mężem Anny, która wykonuje zawód nauczycielki biologii.

---

Oceń: Rafał Marchewczyk

---