Roman Michałowski (dyplomata)

Polityka i administracja

Roman Michałowski był osobą o niezwykłej biografii, która zasługuje na szczegółowe przedstawienie. Urodził się 9 lutego 1895 roku w Krakowie, gdzie spędził swoje wczesne lata. Jego życie zawodowe ukierunkowane było na działalność dyplomatyczną oraz wojskową.

Michałowski w trakcie swojej kariery zdobył uznanie wśród polskich elit, pełniąc znaczące funkcje w rządzie. Był podpułkownikiem dyplomowanym artylerii Wojska Polskiego, co świadczy o jego zaangażowaniu w obronność państwa.

Jego życie zakończyło się 14 maja 1974 roku w Nowym Jorku, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia, pozostawiając po sobie ślad w historii polskiej dyplomacji.

Życiorys

Roman Michałowski przyszedł na świat 9 lutego 1895 roku w Krakowie, w rodzinie Władysława oraz Ireny z Żółtowskich. Swoją edukację zakończył w 1913 roku, uzyskując maturę w c. k. Gimnazjum III w Krakowie. W okresie od 1913 do 1914 roku studiował w renomowanym Uniwersytecie Oksfordzkim.

W 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich, gdzie został przydzielony do Kadry Artylerii, stacjonującej w Przegorzałach. Pierwsze kroki w armii stawiał jako kanonier w 5 baterii II dywizjonu artylerii. Po pewnym czasie, do 1 sierpnia 1915 roku, znajdował się na leczeniu. Jego kariera nabrała tempa, kiedy 1 kwietnia 1917 roku otrzymał awans na chorążego artylerii. Po kryzysie przysięgowym zdecydował się na przynależność do Polskiej Organizacji Wojskowej.

Od listopada 1918 roku Michałowski pełnił zaszczytną rolę w Adiutanturze Generalnej. Uczestniczył w I Kursie Wojennej Szkoły Sztabu Generalnego, który odbywał się w Warszawie od 16 czerwca do 30 listopada 1919 roku. Następnie przeniesiono go do Oddziału III Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego. W latach 1920-1922 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu, znanej jako École Supérieure de Guerre. W tym czasie jego oddziałem macierzystym był najpierw Oddział V Sztabu Generalnego, a później 2 Pułk Artylerii Polowej Legionów w Kielcach.

3 maja 1922 roku Michałowski został zarejestrowany w stopniu kapitana, z datą starszeństwa na 1 czerwca 1919 roku, zajmując 71. lokatę w korpusie oficerów artylerii. Na wniosek szefa Sztabu Generalnego, Minister Spraw Wojskowych przyznał mu pełne kwalifikacje do pełnienia służby na stanowiskach Sztabu Generalnego po ukończeniu studiów. Z dniem 15 lutego 1923 wyruszył do Oddziału III Sztabu Generalnego jako kierownik referatu. 31 marca 1924 roku awansował na majora z datą starszeństwa z 1 lipca 1923 roku, osiągając 32. lokatę w korpusie oficerów kawalerii.

W 1924 roku Roman Michałowski zyskał zaszczyt pełnienia funkcji attaché wojskowego przy Poselstwie Polskim w Londynie, co wiązało się z przeniesieniem do kadry oficerów artylerii jako oficer 2 Pułku Artylerii Polowej Legionów. 29 stycznia 1929 roku ogłoszono jego mianowanie na stanowisko attaché wojskowego przy Poselstwie Polskim w Bukareszcie. W roku 1931 awansował na podpułkownika z datą starszeństwa na 1 stycznia w korpusie oficerów kawalerii. Z dniem 30 kwietnia 1933 roku znalazł się w dyspozycji szefa Sztabu Głównego, a następnego dnia został przeniesiony do dyspozycji Ministra Spraw Zagranicznych na sześciomiesięczny okres, przy zachowaniu dodatku służbowego. 31 października tego samego roku przeszedł do rezerwy, a równocześnie został umieszczony w rezerwie do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I.

W latach 1933-1938 Michałowski pracował jako sekretarz Ambasady RP w Londynie, a następnie był radcą Poselstwa RP w Tokio. W 1940 roku zamieszkał w Nowym Jorku. W czasie II wojny światowej, w latach 1944-1945, pełnił funkcję oficera łącznikowego w amerykańskiej Kwaterze Głównej 6 Grupy Armii. Po wojnie, między 1948 a 1952 rokiem, wykładał w US Military Academy oraz w innych amerykańskich uniwersytetach. W 1950 roku był jednym z założycieli Związku Polskich Federalistów w Stanach Zjednoczonych. Roman Michałowski odszedł z tego świata 14 maja 1974 roku w Nowym Jorku.

Ordery i odznaczenia

Roman Michałowski, będący znaną postacią wśród dyplomatów, otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i znaczeniu dla kraju.

  • Krzyż Niepodległości, przyznany 6 czerwca 1931,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Walecznych, otrzymany czterokrotnie,
  • Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 10 listopada 1928,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
  • Srebrny Medal za Długoletnią Służbę,
  • Brązowy Medal za Długoletnią Służbę,
  • Odznaka „Za wierną służbę”,
  • Krzyż Komandorski Orderu Gwiazdy Rumunii (przyznany przez Rumunię),
  • Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii (przyznany przez Rumunię),
  • Medal Koronacyjny Króla Jerzego VI (przyznany przez Wielką Brytanię),
  • Medal Srebrnego Jubileuszu Króla Jerzego V (przyznany przez Wielką Brytanię).

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie "Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej", 1939, s. 218. [dostęp 21.10.2022 r.]
  2. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 140, tu jako datę urodzenia podano również 1.01.1895 r.
  4. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 142, 148.
  5. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 83.
  6. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 3 z 29 stycznia 1929 roku, s. 9.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 431, 453.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 178, 424 tu także podano, że urodził się 1.01.1895 r.
  9. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 640, 740, 1360.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 10, 717, 817.
  11. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 7 z 26 stycznia 1923 roku, s. 69.
  12. Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 8 czerwca 1922 roku, Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1922, s. 193, tu także podano, że urodził się 9.01.1895 r.
  13. Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z 24 września 1921 roku, s. 9, 769, tu podano, że urodził się 9.01.1895 r.
  14. Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917), Warszawa 1917, s. 40.
  15. a b Sprawozdanie 1913 ↓, s. 131.

Oceń: Roman Michałowski (dyplomata)

★★★★★
Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:16