Jerzy Bahr

Polityka i administracja

Jerzy Artur Bahr był ważną postacią w polskiej dyplomacji, którego życie obfitowało w znaczące wydarzenia i osiągnięcia. Urodził się 23 kwietnia 1944 roku w Krakowie i tam również, po długim życiu pełnym zaangażowania w sprawy państwowe, zmarł 25 lipca 2016 roku.

Wielu zna go jako wybitnego polskiego dyplomatę oraz urzędnika państwowego, który miał ogromny wpływ na relacje Polski z innymi krajami. W 2005 roku objął stanowisko szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego, gdzie zajmował się kluczowymi kwestiami bezpieczeństwa narodowego.

Był także ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej w Rosji w latach 2006–2010, co stanowiło znaczącą część jego kariery, kiedy to miał możliwość kształtowania i rozwijania polsko-rosyjskich relacji na wysokim szczeblu.

Życiorys

Jerzy Bahr, syn Andrzeja oraz Izabeli, był wybitnym przedstawicielem polskiej dyplomacji i nauki. Po ukończeniu nauki w V Liceum Ogólnokształcącym im. Augusta Witkowskiego w Krakowie, w 1967 roku uzyskał dyplom z zakresu socjologii na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Początki jego kariery zawodowej związane były z krakowską Akademią Górniczo-Hutniczą, gdzie rozpoczął pracę jako asystent. Po ukończeniu studiów podyplomowych w Instytucie Nauk Politycznych UJ, dalej rozwijał swoją karierę akademicką w Instytucie Śląskim w Opolu.

W 1974 roku Bahr został zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie pełnił kluczowe funkcje, w tym członka delegacji polskiej podczas przygotowań do Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Genewie. Pełnił także rolę sekretarza ds. prasowych w Ambasadzie PRL w Bukareszcie oraz referenta ds. Rumunii. Po wprowadzeniu stanu wojennego zdecydował się odejść z ministerstwa i wystąpił z PZPR.

W 1982 roku postanowił zrezygnować z kariery w służbie zagranicznej i rozpoczął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Zakładzie Prawa Publicznego oraz Stosunków Międzynarodowych. Na początku 1983 roku wyjechał na szkolenie do Wiednia, gdzie uzyskał azyl polityczny. Jego aktywność obejmowała także współpracę z Radiem Wolna Europa oraz z zachodnimi instytucjami badawczymi, w tym doradztwo w Szwajcarskim Instytucie Wschodnim w Bernie, które trwało od 1986 do 1991 roku.

W 1989 roku Bahr wrócił do Polski i w 1991 roku powrócił do MSZ, gdzie był kolejno radcą ds. politycznych Ambasady RP w Moskwie, a także konsulem generalnym RP w Królewcu w latach 1992–1994. Od 1994 do 1996 roku pełnił funkcję dyrektora Departamentu Europejskiego II. W kolejnych latach, od 1996 do 2001, był ambasadorem RP w Kijowie, a następnie w latach 2001–2005 ambasadorem w Wilnie.

Od 21 stycznia do 22 grudnia 2005 roku pełnił obowiązki szefa Biura Bezpieczeństwa Narodowego. W 2006 roku został mianowany ambasadorem RP w Rosji, z którego to stanowiska został odwołany 30 września 2010 roku. Dodatkowo zasiadał w Polsko-Rosyjskiej Grupie do Spraw Trudnych.

Bahr zdany egzaminy państwowe z języków angielskiego, niemieckiego, rosyjskiego oraz rumuńskiego. Oprócz tych języków, deklarował również znajomość ukraińskiego oraz litewskiego. Po zakończeniu aktywności zawodowej, zmarł i został pochowany w Imbramowicach.

Odznaczenia i wyróżnienia

Jerzy Bahr jest osobą o wielkim dorobku w zakresie dyplomacji, co znajduje odzwierciedlenie w licznych odznaczeniach, które otrzymał w uznaniu swoich zasług.

  • Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2010), w uznaniu wybitnych zasług w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej,
  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2005),
  • Krzyż Komandorski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2005, Litwa),
  • Komandor Orderu Trzech Gwiazd (2005, Łotwa),
  • Odznaka Honorowa „Bene Merito” (2009),
  • Gwiazda Dyplomacji Republiki Litewskiej (2012).

Przypisy

  1. a b Jerzy Bahr. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 17.04.2021 r.]
  2. Nie żyje Jerzy Bahr. Dyplomata i były ambasador RP w Rosji miał 72 lata. tvn24.pl, 25.07.2016 r. [dostęp 25.07.2016 r.]
  3. Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 587/V. sejm.gov.pl, 27.04.2006 r. [dostęp 31.07.2016 r.]
  4. Spis absolwentów. v-lo.krakow.pl. [dostęp 02.08.2016 r.]
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10.11.2010 r. nr 110-62-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej.
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10.11.2010 r. o nadaniu orderów.
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20.12.2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń.
  8. Decyzja nr 80 Ministra Spraw Zagranicznych z 23.11.2009 r. w sprawie nadania Odznaki Honorowej „Bene Merito”. infor.pl. [dostęp 31.01.2012 r.]
  9. Wręczenie odznaczeń „Bene Merito” przez Ministra Spraw Zagranicznych Radosława Sikorskiego. msz.gov.pl, 13.11.2009 r. [dostęp 17.11.2010 r.]
  10. Bahr został odznaczony „Gwiazdą Dyplomacji Litwy”. pl.delfi.lt, 18.12.2012 r. [dostęp 08.05.2013 r.]
  11. Ar Triju Zvaigžņu ordeni apbalvotie, sākot no 2004. gada 1.oktobra. president.lv. s. 54. [dostęp 27.09.2016 r.]
  12. Apdovanotų asmenų duomenų bazė. grybauskaite.is.lt. [dostęp 28.03.2011 r.]
  13. Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2005. Warszawa: 2006, s. 94.
  14. Dz. Urz. MSZ Nr 6, poz. 99.

Oceń: Jerzy Bahr

★★★★★
Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:13