Andrzej Kremer

---

Życiorys

Andrzej Kremer był absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, które ukończył w 1980 roku. Następnie zrealizował studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, gdzie starał się namacalne wykorzystać swoje umiejętności, zostając prezesem Towarzystwa Biblioteki Słuchaczów Prawa UJ. Równocześnie pracował nad swoją pracą magisterską, której temat dotyczył nauczania prawa rzymskiego w Akademii Krakowskiej i była pisana pod kierunkiem Janusza Sondla.

W 1986 roku zdał egzamin sędziowski po odbyciu aplikacji w Sądzie Wojewódzkim w Krakowie. Dwa lata później, w 1993 roku, uzyskał tytuł doktora nauk prawnych, pisząc rozprawę na temat „Kontrakty nienazwane w klasycznym prawie rzymskim w świetle kazuistyki”, która również była nadzorowana przez Janusza Sondla. Kremer podjął także przygotowania do habilitacji, badając osobę Piotra Rozjusza jako przykład renesansowego romanisty.

Rok 1983 to moment, gdy rozpoczął pracę naukową w Instytucie Historyczno-Prawnym WPiA UJ, a następnie, w 1989 roku, przystąpił do katedry prawa rzymskiego na Uniwersytecie Ruhry w Bochum. Jego kariera naukowa rozwijała się również w ramach stypendiów naukowych, które odbył na uczelniach w Getyndze (1988-1990) oraz Salzburgu (1990). Po powrocie do Polski, w 1999 roku, objął stanowisko adiunkta w Zakładzie Prawa Rzymskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim. Był autorem wielu artykułów naukowych dotyczących prawa rzymskiego, jego recepcji w polskim systemie prawnym, prawa dyplomatycznego i konsularnego, a także historii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz stosunków polsko-niemieckich.

W 1991 roku nawiązał współpracę z Ministerstwem Spraw Zagranicznych, gdzie przez pewien czas był delegowany do różnych funkcji. Od czerwca 1991 roku do lipca 1995 roku pełnił rolę wicekonsula oraz konsula w Hamburgu. Następnie, od sierpnia 1995 do 1997 roku, został kierownikiem Wydziału Konsularnego Ambasady RP w Bonn. W kolejnych latach zyskał dodatkowe obowiązki, pracując w Departamencie Konsularnym i Wychodźstwa MSZ, a późniejowej administracji ministerialnej, kiedy to objął stanowisko dyrektora Departamentu Konsularnego.

10 marca 2008 roku objął stanowisko wiceministra w MSZ jako podsekretarz stanu, zajmując się między innymi sprawami prawnymi oraz polityką wschodnią. Jego aktywność w instytucjach międzynarodowych została doceniona przez włączenie go do rady Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych od 27 listopada 2009 roku.

W tragicznych okolicznościach zmarł 10 kwietnia 2010 roku w wyniku katastrofy polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku, gdyż był w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, gdzie został pochowany 21 kwietnia 2010 roku (kwatera: LXIXPASB, rząd: 1, miejsce: 9).

Andrzej Kremer znał kilka języków obcych, w tym niemiecki, włoski oraz rosyjski. Pochodził z rodziny Jan i Krystyny, był osobą żonatą oraz ojcem trzech synów.

Odznaczenia, upamiętnienie

Andrzej Kremer, w swoim dziedzictwie, posiada szereg wybitnych odznaczeń, które zostały przyznane za jego zasługi w służbie publicznej.

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w służbie państwu i społeczeństwu” – przyznany w 2010, pośmiertnie,
• Odznaka Honorowa „Bene Merito” – przyznana w 2010, pośmiertnie,
• Order „Za Zasługi” III klasy – nadany w 2009, Ukraina.

W celu upamiętnienia jego osiągnięć, ustanowiono nagrodę Ministra Spraw Zagranicznych „Konsul Roku”, która nosi imię Andrzeja Kremera. Nagroda ta została zainaugurowana w 2010 roku i jest przyznawana wyróżniającym się urzędnikom konsularnym.

Jego pamięci poświęcone zostały także różne publikacje, w tym „Consul est iuris et patriae defensor. Księga pamiątkowa dedykowana doktorowi Andrzejowi Kremerowi”, a także numer 11.1 kwartalnika „Zeszyty Prawnicze UKSW” z 2011 roku.

---

Oceń: Andrzej Kremer

---