Zbigniew Wassermann

---

Życiorys

Działalność do 2001

W 1968 roku Zbigniew Wassermann ukończył IX Liceum Ogólnokształcące im. Zygmunta Wróblewskiego w Krakowie, co stanowiło początek jego drogi intelektualnej. Następnie, w 1972 roku, zakończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się w prokuraturze, gdzie zdołał zdobyć doświadczenie jako prokurator najpierw w Prokuraturze Powiatowej w Chrzanowie, a później w Jaworznie.

Pomiędzy 1975 a 1984 rokiem, Wassermann pracował w Prokuraturze Rejonowej w Brzesku, co wzmocniło jego pozycję w środowisku prawniczym. Od 1984 roku był związany z Krakowem-Krowodrzem, gdzie pełnił rolę prokuratora w Prokuraturze Rejonowej aż do 1989 roku. W tym czasie angażował się również w duszpasterstwo prawników, co potwierdzało jego głębokie zainteresowania etyką w prawie.

W latach 1989-1991 piastował stanowisko zastępcy prokuratora wojewódzkiego w Krakowie, będąc także członkiem komisji, której zadaniem była weryfikacja pracowników Służby Bezpieczeństwa. W 1993 roku wrócił do czynnej pracy po obsadzeniu stanowiska ministra sprawiedliwości przez Zbigniewa Dykę. Został mianowany prokuratorem Prokuratury Apelacyjnej w Krakowie oraz rzecznikiem prasowym tej instytucji.

W 2000 roku, po zmianie na stanowisku ministra sprawiedliwości, Lech Kaczyński zaproponował mu objęcie posady prokuratora krajowego, jednakże z tego powodu pojawiły się kontrowersje związane z jego dostępem do informacji niejawnych. Pomimo sprzeciwu ze strony Urzędu Ochrony Państwa, Wassermann pozostawał pełniącym obowiązki prokuratora krajowego.

Działalność od 2001

Po dymisji Lecha Kaczyńskiego, Zbigniew Wassermann zaangażował się aktywnie w działalność Prawa i Sprawiedliwości. W 2001 roku uzyskał mandat poselski na Sejm IV kadencji, reprezentując okręg krakowski, gdzie zasiadał w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, a także pełnił rolę przewodniczącego Komisji do Spraw Służb Specjalnych. Jego zaangażowanie w tematykę służb specjalnych wzmocniło jego pozycję w parlamencie.

W 2003 roku złożył zawiadomienie dotyczące przestępstwa, gdzie oskarżał wykonawcę z firmy budującej jego willę o narażenie jego rodziny na niebezpieczeństwo poprzez niewłaściwe zamontowanie jacuzzi. Chociaż śledztwo zostało umorzone w 2007 roku, sprawa krążyła wokół problemu odpowiedzialności w branży budowlanej.

Ponownie wybrany na posła w 2005 roku, Wassermann objął funkcję ministra-członka Rady Ministrów oraz koordynatora służb specjalnych w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza. W 2006 roku powrócił na to samo stanowisko w rządzie Jarosława Kaczyńskiego. W 2007 roku, jak podkreślają wyniki wyborów, udało mu się zdobyć 6478 głosów, co potwierdziło jego znaczenie na arenie politycznej.

Jednym z ważnych momentów w jego karierze było zasiadanie w komisji śledczej dotyczącej tzw. afery hazardowej, a jego świadectwa były kluczowe dla wielu działań. Niestety, 10 kwietnia 2010 roku, Zbigniew Wassermann zginął tragicznie w katastrofie lotniczej polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku, w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. Po jego śmierci, 16 kwietnia, został pośmiertnie uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu na krakowskich Bielanach. Dodatkowo, w 2010 roku przy ul. Brackiej w Krakowie odsłonięto tablicę pamiątkową ku jego pamięci, co świadczy o jego znaczeniu w polskiej polityce i prawie.

W 2011 roku, w związku z wątpliwościami co do okoliczności jego śmierci, ciało Wassermanna zostało ekshumowane, a po przebadaniu w Zakładzie Medycyny Sądowej we Wrocławiu, pochowane ponownie na cmentarzu, co miało na celu wyjaśnienie wszelkich niejasności w tej sprawie.

Życie prywatne

Zbigniew Wassermann był osobą o bogatym życiu prywatnym, które w dużej mierze kształtowały wartości rodzinne. Urodził się jako syn Mieczysława, który pracował jako kolejarz, oraz Janiny z domu Wojtas. Ważnym elementem jego życia była żona Halina, z którą dzielił codzienność i wychowywał dzieci.

Wassermann był ojcem trojga dzieci. Jego rodzina obejmowała dwie córki: Agatę oraz Małgorzatę, a także syna Wojciecha, który również odegrał rolę w kontynuacji rodzinnych tradycji. Jego świetne relacje z bliskimi były podstawą wielu decyzji życiowych.

Odniesienia w kulturze masowej

W twórczości polskiej grupy muzycznej El Dupa znajduje się interesujący utwór zatytułowany „Wanna Wassermanna”, który ma swoje miejsce na albumie Gra? z 2007 roku. Piosenka ta jest bezpośrednim nawiązaniem do postaci Zbigniewa Wassermanna, a szczególną uwagę przyciąga związana z nim sprawa z 2003 roku. Dotyczyła ona nieprawidłowego podłączenia wanny, które miało miejsce z winy firmy budowlanej.

Po tragicznym odejściu Zbigniewa Wassermanna, zespół El Dupa podjął decyzję o rezygnacji z wykonywania tego utworu podczas swoich koncertów, co może sugerować szacunek dla jego pamięci.

---

Oceń: Zbigniew Wassermann

---