Wojciech Marchewczyk

---

Życiorys

Wojciech Marchewczyk ukończył studia na leśnym wydziale Akademii Rolniczej w Krakowie w 1976 roku. Jego aktywność w opozycji zaczęła się już pod koniec lat 60. W dniach marca 1968 roku brał udział w manifestacjach organizowanych przez studentów, a także angażował się w dystrybucję antypartyjnych ulotek wśród młodzieży. Dodatkowo, uczestniczył w przemycie przez Tatry paryskiej „Kultury”. W wyniku tych działań, był wielokrotnie zatrzymywany przez funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa i przez długie lata miał zakaz podróżowania za granicę.

W latach 1977-1984 Wojciech Marchewczyk pracował jako asystent w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, jednocześnie przez dwa lata pełnił rolę dziennikarza sportowego w czasopiśmie „Tempo”. Od 1977 roku zaczynał współpracować z Komitetem Samoobrony Społecznej „KOR”. W 1980 roku aktywnie uczestniczył w tworzeniu uczelnianych struktur „Solidarności” na AHG, a jego działalność obejmowała kolportaż wydawnictw związkowych oraz organizowanie strajków na rzecz rejestracji Niezależnego Zrzeszenia Studentów.

Po wprowadzeniu stanu wojennego, Marchewczyk znalazł się w gronie organizatorów przewozu około dwustu studentów, aby wesprzeć strajkujących w Hucie im. Lenina. W tym trudnym czasie współtworzył również Radio Wolna Polska. Po pacyfikacji strajku, uczestniczył w działalności podziemnych struktur związku, pracując m.in. w Regionalnej Komisji Wykonawczej Małopolska. Między 1982 a 1989 rokiem, pełnił funkcję wydawcy, redaktora naczelnego oraz komentatora drugoobiegowego pisma „Hutnik”, co pozwalało mu organizować liczne punkty dystrybucji. Oprócz tego, redagował „Obserwatora Wojennego” i współtworzył kilka audycji radiowych w podziemiu.

Wojciech Marchewczyk niejednokrotnie był zatrzymywany przez władze; jego internowanie miało miejsce od listopada do grudnia 1982 roku. Po ujawnieniu nielegalnej drukarni w 1983 roku, przez okres kilku miesięcy pozostawał w ukryciu, m.in. u Barbary Zientarskiej. Był poszukiwany listem gończym, a w kwietniu 1984 roku został tymczasowo aresztowany; został zwolniony w lipcu na podstawie amnestii. Niestety w wyniku działań politycznych stracił pracę, co doprowadziło do tego, że przez blisko dwa lata pozostawał bez stałego zatrudnienia. Pod koniec lat 80. podjął pracę w Zakładzie Zadrzewień, Zieleni i Rekultywacji Ligi Ochrony Przyrody.

W 1989 roku Wojciech Marchewczyk został członkiem krakowskiego Komitetu Obywatelskiego. Stanowił rzecznika prasowego zarządu Regionu Małopolska w reaktywowanej „Solidarności”, pełnił także rolę redaktora naczelnego pisma „Tygodnik Solidarność Małopolska” oraz dziennika „Depesza”, a dodatkowo kierował działem dziennika „Nowy Świat”. Od 1990 do 1995 roku był wiceprezesem zarządu głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W jego karierze zawodowej zauważalne były również funkcje doradcze, które pełnił dla przewodniczącego rady miasta Krakowa oraz marszałka województwa małopolskiego. Przez wiele lat działał jako dyrektor zarządu Krakowskiej Fundacji Dziennikarzy Merkuryusz oraz, w latach 2004-2008, pełnił funkcję wiceprezesa zarządu Klubu Sportowego Cracovia.

Na początku lat 90. Wojciech Marchewczyk zaangażował się w działania Porozumienia Centrum, a od 2001 roku krótko był członkiem Platformy Obywatelskiej, podnosząc swoje znaczenie w krakowskim życiu politycznym.

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2012 roku prezydent Bronisław Komorowski honorował Wojciecha Marchewczyka Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Było to znaczące wyróżnienie, które docenilo jego osiągnięcia. Dodatkowo, w roku 2006, otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi, co podkreśla jego aktywność na polu publicznym. W 2018 zasłużył na Krzyż Wolności i Solidarności, co jest kolejnym dowodem na jego wkład w walkę o wolność. W roku 2010 został również wyróżniony medalem „Niezłomnym w słowie”, co jest istotnym świadectwem jego wartości i oddania.

Życie prywatne

Wojciech Marchewczyk to syn Czesława Marchewczyka, znanego hokeisty oraz olimpijczyka, a także Ireny. W jego rodzinie znajdują się także znaczące postacie.

Jest on bratem Jacka Marchewczyka, który pełnił rolę lekarza oraz aktywnie działał w opozycji w czasach PRL, jak również Rafała Marchewczyka, wybitnego dyrygenta oraz muzyka.

---

Oceń: Wojciech Marchewczyk

---