Roman Stefanowski

---

Życiorys

Po wybuchu II wojny światowej w 1939 roku, Roman Stefanowski wraz z najbliższymi znalazł się we Lwowie, gdzie życie jego rodziny uległo drastycznej zmianie. W 1940 roku został deportowany w głąb ZSRR, co wpłynęło znacząco na jego późniejsze losy. Dzięki układowi Sikorski-Majski, w 1942 roku, udało mu się ewakuować na Bliski Wschód, gdzie udał się wraz z sierocińcem i Armią Andersa. Po zakończeniu działań wojennych postanowił pozostać w Wielkiej Brytanii.

W latach 1975–1994 przebywał w Niemczech, gdzie kontynuował swoją działalność społeczną i polityczną. Przez długi czas pełnił funkcję kierownika w dziale Badań i Analiz polskiej rozgłośni Radia Wolna Europa, co stanowiło znaczący wkład w działalność informacyjną.

Od 1951 roku był aktywnym członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej na uchodźstwie. Pełnił rolę redaktora pisma „Młodzi Idą”, a także reprezentował Wydział Młodzieży PPS w Młodzieżowej Unii Młodych Socjalistów (IUSY). W latach 1959–1962 zaangażowany był w prace komitetu redakcyjnego „Robotnika”, co dodatkowo podkreśla jego zasługi w sferze politycznej i społecznej. W 1961 roku został członkiem Centralnej Rady Partyjnej, a od 1965 roku zasiadał w Centralnym Komitecie Zagranicznym PPS.

W 1987 roku, podczas scaleniowego Zjazdu PPS, który połączył różne nurty ruchu socjalistycznego na emigracji, został wybrany do Centralnej Rady Partyjnej. W 1990 roku na XXV Kongresie PPS w Warszawie oraz na XXVI Kongresie PPS w 1992 roku został wybrany do składu Rady Naczelnej, co dobitnie świadczy o jego roli w partii i społeczności polskiej na uchodźstwie.

---

Oceń: Roman Stefanowski

---