Szymon Julian Weryha Darowski


Szymon Julian Weryha Darowski, przedstawiciel rodu Ślepowron, to postać niezwykle istotna w polskiej historii. Urodził się w 1824 roku w Krakowie, gdzie również spędził większość swojego życia, aż do swojej śmierci, która miała miejsce 30 września 1899 roku.

Był nie tylko utalentowanym cieślą, ale także aktywnym działaczem na rzecz niepodległości Polski, co czyni go ważnym elementem ruchu dążącego do odzyskania suwerenności narodowej. Jego prace oraz zaangażowanie w działalność społeczną świadczą o głębokim patriotyzmie i oddaniu sprawie narodowej.

Życiorys

Szymon Julian Weryha Darowski pochodził z zasłużonego rodu senatorskiego Weryha Darowskich, który nosił herb Ślepowron. Rodzina ta wywodziła się pierwotnie z ziemi sanockiej, lecz z biegiem lat osiedliła się w różnych miejscach. Był wnukiem Szymona, który zmarł w 1785 roku, oraz synem Aleksandra Darowskiego, porucznika dragonów austriackich, i Wiktorii z domu Rylskiej, herbu Ostoja. Jego narodziny miały miejsce w 1824 roku w Krakowie, gdzie się wychowywał.

Szymon miał rodzeństwo, w tym siostry: Aleksandrę, która poślubiła Wacława Darowskiego, Urszulę oraz Marię, a także brata Mieczysława, żyjącego w latach 1810-1889. Był także kuzynem Bolesława.

Wykonywał zawód cieśli w rodzinnym Krakowie, gdzie należał do cechu rzemieślników w tej branży. Wziął aktywny udział w powstaniu krakowskim, które miało miejsce w latach 1846-1848. Jednakże, w wyniku oskarżeń o zabójstwo komisarza policji Weinberga oraz pensjonisty Komara, zmuszony został do ucieczki do Francji. Po powrocie do kraju w 1848 roku, znalazł się pod ścisłą obserwacją służb. Wyróżniał się jako organizator i działacz podczas powstania styczniowego, które miało miejsce w 1863 roku.

W swoim życiu osobistym był żonaty z Radwańską, jednak nie doczekali się potomstwa. Po śmierci brata Mieczysława w 1889 roku, Szymon zapewniał mu opiekę w ostatnich latach jego życia. Ostatecznie zmarł 30 września 1899 roku w Krakowie. Jego ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Rakowicki w Krakowie, gdzie został pochowany w kwaterze numer 3.

Przypisy

  1. Ogłoszenie. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 11.04.2021 r.]
  2. Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 104. ISBN 83-08-01428-3.
  3. Z tajnego archiwum ↓, s. 84.
  4. Herbarz polski (4) 1901 ↓, s. 107.
  5. Mieczysław Weryha Darowski. „Czas”. Nr 52, s. 3, 03.03.1889 r.
  6. Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 449.
  7. Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 448.

Oceń: Szymon Julian Weryha Darowski

Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:15