Tadeusz Nadzieja to wybitna postać w polskim świecie matematyki, którego życie i osiągnięcia zasługują na szczególne uznanie. Urodził się 22 sierpnia 1951 roku w Krakowie, a jego kariera naukowa trwała przez wiele lat, przynosząc wiele cennych wkładów dla tej dziedziny.
Niestety, zmarł 24 kwietnia 2021 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy oraz wpływ na nowe pokolenia matematyków. Jego tytuł profesora doktora habilitowanego świadczy o jego wysokich kompetencjach oraz znaczeniu w tej dziedzinie.
Życiorys
W 1974 roku Tadeusz Nadzieja zakończył studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Następnie w 1982 roku obronił swoją pracę doktorską zatytułowaną O pewnych rodzajach stabilności w układach dynamicznych, która powstała pod opieką Andrzeja Krzywickiego. Kolejnym ważnym krokiem w jego karierze akademickiej była habilitacja, którą uzyskał 30 września 1996 roku, na podstawie rozprawy dotyczącej Nielokalnych zagadnień eliptycznych i parabolicznych w mechanice ośrodków ciągłych.
W 2004 roku Tadeusz Nadzieja został uhonorowany tytułem profesora w zakresie nauk matematycznych. W swojej karierze zawodowej współpracował z Zakładem Matematyki Przemysłowej na Wydziale Matematyki, Informatyki i Ekonometrii Uniwersytetu Zielonogórskiego oraz z Instytutem Matematycznym działającym na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Wrocławskiego.
Potem objął stanowisko profesora i dyrektora Instytutu Matematyki na Wydziale Matematyki, Fizyki i Informatyki Uniwersytetu Opolskiego. Był także członkiem prezydium Komitetu Matematyki Polskiej Akademii Nauk, co potwierdza jego znaczącą rolę w środowisku matematycznym.
Wspólnie z Piotrem Bilerem Tadeusz Nadzieja prowadził badania nad teorią modeli opartych na równaniach różniczkowych cząstkowych w kontekście mechaniki ośrodków ciągłych. Od 1979 roku aktywnie uczestniczył w Polskim Towarzystwie Matematycznym. Był redaktorem naczelnym czasopisma Wiadomości Matematyczne w latach 2007–2017, a wcześniej oraz w latach 2018–2020 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego.
Tadeusz był również ojcem Piotra Borodulina-Nadziei, uznanego matematyka. Przez całe życie interesował się życiem oraz dziełem Mikołaja Kopernika, co dodatkowo podkreśla jego zamiłowanie do nauki i historii matematyki. Ostatnie chwile swojego życia spędził w Kłodzku, gdzie został pochowany na cmentarzu komunalnym przy ul. Dusznickiej.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Piotr Szwedo | Józef Flach | Kazimierz Lepszy | Julian Michał Lambor | Włodzimierz Żelawski | Tomasz Mańkowski | Krzysztof Ciesielski (matematyk) | Kazimierz Korbel | Adolf Kamiński | Henryk Szarski (zoolog) | Jerzy Vetulani | Dorota Segda | Zbigniew Korosadowicz | Zbigniew Skrocki | Krzysztof Galos | Antoni Michalek | Sędzimir Klimaszewski | Aleksander Głogowski | Wojciech Jodłowski | Jerzy HaberOceń: Tadeusz Nadzieja