Zofia Wójcicka-Chylewska


Zofia Wójcicka-Chylewska, urodzona 14 maja 1876 roku w Krakowie, to postać, która zajmuje szczególne miejsce w polskiej literaturze. Zmarła 19 listopada 1963 roku w Zurychu, pozostawiając po sobie bogaty dorobek twórczy.

Była nie tylko pisarką, ale również dramatopisarką i tłumaczką, co świadczy o jej wszechstronnych talentach oraz pasji do słowa pisanego.

Życiorys

Pochodziła z rodziny związanej ze sztuką teatralną. Jej ojciec, Hipolit Wójcicki, oraz matka, Józefa z Sochaczewskich (zm. 1906 r.), byli artystami teatru miejskiego w Krakowie. Z teatrem łączyła ją pasja jako autorka dramatów, tłumaczka, deklamator oraz kierownik artystyczny lokalnych scen amatorskich. W Krakowie pracowała jako nauczycielka aktorstwa i sama występowała na scenie.

W latach 1923–1936 pełniła funkcję bibliotekarki w Państwowym Zakładzie Higieny w Warszawie. W 1940 roku podjęła decyzję o wyjeździe do Szwajcarii. Jej dramaty były *inspirowane twórczością* Maurica Maeterlincka oraz Henrika Ibsena, co nadało im szczególny charakter. Mimo to, jej prace bywają określane jako nieoryginalne i obarczone błędami kompozycyjnymi.

Wybrana twórczość

Dramaty autorstwa Zofii Wójcickiej-Chylewskiej obejmują szereg istotnych dzieł, które są świadectwem jej twórczości. Wśród nich można wymienić:

  • Dyletanci (1900),
  • Natręt (1901),
  • Psyche (1901),
  • Jeszcze wczoraj (1919),
  • Dyletanci grzechu (1905),
  • Ewa (1905),
  • Pani L’Arte (1906),
  • Kwiat paproci (1909),
  • W latarni (1909),
  • Tam, od Odry (1932).

Jej dorobek literacki obejmuje również powieści, a wśród nich znajdziemy:

  • Młodzieniec z Sains (1906),
  • Listy do Pana Boga. Spowiedź grzecznej dziewczynki (1908),
  • Listy do Ciebie (1911).

Dodatkowo, Zofia Wójcicka-Chylewska prowadziła działalność tłumaczeniową, przekładając na język polski wiele znaczących dzieł, w tym autora takich jak Sudermann, Courteline, Maeterlinck, Bernard, Hamsun, D’Annunzio, Bahra, Curel, Mirbeau, Prévost oraz Schnitzler.

Przypisy

  1. Tadeusz Boy-Żeleński: Flirt z Melpomeną. Litres, 2020 r., s. 464. ISBN 978-5-04-259602-5. [dostęp 19.07.2021 r.]
  2. a b Pracownicy sceny. Józefa Wójcicka. „Świat”. Nr 5, s. 20, 03.02.1906 r. Warszawa: Tow. Akc. S. Orgelbranda Synów. [dostęp 19.07.2021 r.]
  3. Kozakowski 2017 r., s. 344.
  4. a b c d e f g h i j k l Hutnikiewicz 2012 r., s. 433–434.
  5. a b c d e f g h i j k l m n o p Weiss 1991 r., s. 627.

Oceń: Zofia Wójcicka-Chylewska

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:23