Dąbie to ciekawa część Krakowa, która historycznie była wsią, a 1 kwietnia 1911 roku została włączona do miasta jako jego XX dzielnica katastralna. Ta transformacja znacząco wpłynęła na rozwój obszaru oraz jego integrację z pozostałymi częściami Krakowa.
Obecnie Dąbie jest częścią dzielnicy II Grzegórzki, co łączy go z różnorodnymi atrakcjami oraz udogodnieniami, które oferuje miasto.
Historia
„Dąbie, miejscowość o bogatej historii, zostało po raz pierwszy wspomniane w 1254 roku, w dokumentach jako Dambe, jako własność klasztoru norbertanek. W tym samym roku Bolesław Wstydliwy nadał wsi immunitet sądowy oraz ekonomiczny.
W 1348 roku Kazimierz Wielki przekazał Dąbie, wraz z oboma brzegami Wisły, klasztorowi cystersów w Mogile. Zaledwie 41 lat później, w 1389 roku, miasto Kraków odkupiło Dąbie za sumę 400 grzywien, co wówczas było dużą kwotą. W latach 1465–1471 oraz 1476–1494 miejscowość należała do rajcy krakowskiego **J. Wierzyneka**, który zainwestował w rozwój Dąbia, m.in. budując młyn, folwark oraz karczmy.
W pierwszej połowie XVI wieku wieś była dzierżawiona przez Jana i Piotra Morsztynów. W tym czasie Dąbie, będące własnością Krakowa, leżało w powiecie proszowskim województwa krakowskiego. W 1551 roku miasto zainwestowało w Dąbie poprzez stworzenie dwóch nowych stawów oraz ogrodu.
W XVII wieku miejscowość stała się prężnym ośrodkiem produkcyjnym, zatrudniającym cegielnie, tartak, a także licznych rybaków, którzy korzystali z miejscowych stawów rybnych oraz browaru miejskiego. Do 1880 roku w Dąbiu działała szkółka miejska, która zajmowała się hodowlą drzew i krzewów ozdobnych, z przeznaczeniem dla estetyki miasta Krakowa.
Rok 1890 przyniósł dalszy rozwój, gdy zaledwie w 101 domach mieszkało już 737 osób. Powstała również jednoklasowa szkoła ludowa. Trzy lata później, w 1893 roku, Austriacy zbudowali w Dąbiu koszary dla pułku artylerii. W trakcie I wojny światowej obiekt ten pełnił funkcję obozu dla jeńców rosyjskich.
W nocy stycznia i lutego 1919 roku, w związku z konfliktem polsko-czechosłowackim na Śląsku Cieszyńskim, internowano w Dąbiu 551 osób narodowości czechosłowackiej, z czego 39 zmarło.
Według austriackiego spisu ludności z 1900 roku, w 119 budynkach, na terenach o powierzchni 340 hektarów, mieszkało 1499 osób. Wśród nich 1453 (97%) było katolikami, 31 (2,1%) wyznawcami judaizmu, 1 (0,1%) grekokatolikiem, a 14 (0,9%) praktykowało inne religie. W tym samym spisie wskazano, że 1163 (77,6%) mieszkańców posługiwało się językiem polskim, 245 (16,3%) niemieckim, a 77 (5,1%) innymi językami.
W 1911 roku formalnie przyłączono Dąbie do Krakowa, gdzie liczba mieszkańców wynosiła już 1600. Dwadzieścia lat później, w 1931 roku, przy ulicy Fabrycznej zaczęły funkcjonować zakłady Państwowej Wytwórni Wódek.
15 stycznia 1945 roku, podczas ostatnich dni niemieckiej okupacji, miała miejsce tragiczna egzekucja 79 osób, z których tylko 1 ocalała. W 1961 roku na Wiśle zbudowano stopień wodny Dąbie, a w kolejnych latach zaczęto wznosić w Dąbiu pierwsze bloki mieszkalne. W 1983 roku utworzono tu parafię rzymskokatolicką pod wezwaniem św. Stanisława BM.
Infrastruktura
Placówki oświatowe
W obszarze edukacji Dąbia wyróżniają się następujące instytucje:
- Szkoła Podstawowa nr 39 im. Bartosza Głowackiego w Krakowie,
- Szkoła Podstawowa nr 18 im. św. Anny,
- Szkółka Języka Angielskiego dla dzieci i młodzieży „Hi Kids!”,
- Przedszkole nr 124,
- Przedszkole nr 79.
Kultura i rozrywka
Dąbie oferuje mieszkańcom różnorodne opcje rozrywkowe oraz kulturalne:
- 2 Biblioteki Publiczne,
- 4 boiska piłki nożnej,
- 3 boiska do koszykówki,
- Stadion Dąbski KS,
- Korty tenisowe.
Tereny zielone
W tej okolicy można znaleźć wiele przestrzeni rekreacyjnych:
- Bulwar nad Wisłą,
- 8 placyków zabaw,
- Ogródki działkowe.
Inne obiekty
Dąbie to także miejsce, gdzie znajdują się ważne obiekty użyteczności publicznej:
- Pętla tramwajowa Dąbie,
- Kościół św. Stanisława,
- Poczta Polska,
- Pomnik Ofiar Dąbia,
- NZOZ Dąbie – przychodnia,
- figura św. Jana Nepomucena z XVIII wieku (ulica Widok).
Przypisy
- Kalendarium historii Dąbia [online], Kalendarium historii Dąbia [dostęp 28.09.2023 r.]
- Mirosław Haładyj: To była ostatnia zbiorowa egzekucja w Krakowie. "Postrzelony udawał zabitego i potem w szoku uciekł". 15.01.2023 r. [dostęp 15.01.2023 r.]
- Krzysztof Nowak: Lata 1918–1920. W: Śląsk Cieszyński w latach 1918–1945. Cieszyn: 2015, s. 45.
- Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 107.
- Obwieszczenie Prezydyum c. k. Namiestnictwa we Lwowie z dnia 4.03.1911 L. 1706/pr. Dziennik Ustaw i Rozporządzeń Krajowych dla Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. 1911, cz. IV, nr 49.
- Ustawa z dnia 19.12.1910 w przedmiocie przyłączenia do miasta Krakowa gminy Dąbie z Beszczem i Głębinowem. Dziennik Ustaw i Rozporządzeń Krajowych dla Królestwa Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. 1910, cz. XXXV, nr 243.
- Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31.12.1900, XII. Galizien. Wien: 1907.
Pozostałe obiekty w kategorii "Dzielnice":
Dziekanowice (Kraków) | Dzielnica IX Łagiewniki-Borek Fałęcki | Dzielnica VII Zwierzyniec | Dzielnica X Swoszowice | Dzielnica XII Bieżanów-Prokocim | Dzielnica XVIII Nowa Huta | Holendry (Kraków) | Zesławice | Bonarka (Kraków) | Prokocim | Czyżyny | Chałupki Górne | Chałupki (Kraków) | Bronowice Wielkie | Bodzów (Kraków) | Bieżanów Kolonia | Bieńczyce (Kraków) | Podgórki Tynieckie | Mistrzejowice | Ludwinów (Kraków)Oceń: Dąbie (Kraków)