Abraham Buchner

Nauka i edukacja

Abraham Szmul Buchner, który przyszedł na świat w 1789 roku w Krakowie, a swoją ziemską podróż zakończył w 1869 roku w Częstochowie, był wpływową postacią w ówczesnym życiu społecznym i kulturalnym. Pełnił rolę nauczyciela w warszawskiej Szkole Rabinów, gdzie jego działania miały istotny wpływ na kształtowanie myśli żydowskiej w Polsce.

Buchner był jednym z głównych zwolenników żydowskiego ruchu oświeceniowego, znanego jako Haskala. Ruch ten, który sprzeciwiał się konserwatywnym nurtom, takim jak chasydyzm, miał na celu modernizację i reformę tradycyjnego podejścia do religii i kultury w społeczności żydowskiej.

Jego zaangażowanie w propagowanie idei oświeceniowych pozwoliło na rozwój intelektualny społeczności żydowskiej w Polsce, a jego działania pozostawiły trwały ślad w historii tego ruchu.

Życiorys

Abraham Buchner, niezwykła postać w historii Warszawy, przybył do miasta z zamiarem pracy jako prywatny nauczyciel języków obcych, w tym niemieckiego, francuskiego oraz hebrajskiego. Dzięki wsparciu księdza katolickiego Alojzego Ludwika Chiariniego, znalazł zatrudnienie w Warszawskiej Szkole Rabinów, co było nie lada osiągnięciem w ówczesnych czasach.

Pomimo oporu tradycyjnej burżuazji żydowskiej oraz Dozoru Bóżniczego, który krytykował jego nietypowe podejście do wiary, Buchner szybko zdobył uznanie i został nauczycielem. Jego życiorys przepełniony jest kontrowersjami, w tym wydarzeniami z 1842 roku, kiedy to jego syn Józef przyjął chrzest. Ta decyzja wywołała oburzenie i Dozór Bóżniczy wezwał go do rezygnacji, jednak władze, zaskakujące w swojej decyzji, nie przyjęły tego wniosku.

Wkrótce później, w 1848 roku, Buchner opublikował swoją znaną broszurę zatytułowaną „Die Nichtigkeit des Talmud”, w której krytycznie odniósł się do Talmudu. Odpowiedzią na to była publikacja dyrektora Szkoły Warszawskiej, Mojżesza Tenebauma, który w kolejnym roku wydał dzieło „Der Talmud und seine Wichtigkeit”, w obronie tradycyjnych wartości.

Rabin okręgu warszawskiego, Chaim Dawidsohn, wystosował pismo do władz oświatowych, wskazując na szkodliwość działalności Buchnera. W 1858 roku postulaty Dawidsohna zostały poparte przez władze, które przyznały mu rację, co skutkowało zwolnieniem Buchnera z zajmowanego stanowiska. Po tym zdarzeniu Buchner postanowił przeprowadzić się do Częstochowy, gdzie kontynuował swoją działalność edukacyjną.

Publikacje

Abraham Buchner był wpływowym autorem, którego prace miały znaczący wpływ na edukację i kulturę żydowską. Poniżej przedstawiamy jego najważniejsze publikacje, które ilustrują jego wkład w rozwój myśli judaistycznej.

  • Doresch Tob (Katechizm dla izraelskiej młodzieży, 1825),
  • Ocar laschon ha-kodesch (Słownik języka hebrajskiego, 1830),
  • Jesode ha-dat (Podręcznik religii żydowskiej, 1836),
  • More le-Cedaka (1837),
  • Prawdziwy judaizm, czyli zbiór podstaw religijnych i moralnych Izraelitów, zaczerpnięty z klasycznych dzieł rabinów (1846),
  • Kwiaty wschodnie: zbiór zasad wyjętych z Talmudu, (1848).

Przypisy

  1. Abraham Buchner, Żydowski Instytut Historyczny. [dostęp 11.03.2020 r.]
  2. Abraham Szmul Buchner, Marek Jerzy Minakowski, Wielka genealogia Minakowskiego.

Oceń: Abraham Buchner

★★★★★
Średnia ocena:4.5 Liczba ocen:9