Adam Ferens


Adam Ferens to postać, której życie i praca mają istotne znaczenie dla polskiej kultury oraz krajoznawstwa. Urodził się 20 listopada 1888 roku w urokliwym Krakowie, a swoje ostatnie dni spędził w tym samym mieście, gdzie zmarł 8 stycznia 1975 roku.

Był nauczycielem, który swoją pasję do nauczania oraz odkrywania piękna otaczającej przyrody przekazywał młodszym pokoleniom. Jego działalność obejmowała również taternictwo, co świadczy o jego głębokim przywiązaniu do gór i aktywnego spędzania czasu na łonie natury.

Adam Ferens był także aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (PTT), w którym angażował się w różne projekty mające na celu popularyzację turystyki górskiej oraz ochronę tatrzańskiej przyrody. Jego działania oraz zaangażowanie w życie społeczne i edukacyjne pozostawiły trwały ślad w świadomości kolejnych pokoleń pasjonatów gór.

Studia i praca zawodowa

Ukończył historię i geografię naUniwersytecie Jagiellońskim. Swoją pierwszą pracę rozpoczął w Archiwum Akt Dawnych w Krakowie. W czasie I wojny światowej zaciągnął się do Legionów Polskich, gdzie pod dowództwem Mariusza Zaruskiego brał udział w walkach. W 1918 roku związał się z Łodzią, gdzie zaczął pracować jako nauczyciel w Gimnazjum Zgromadzenia Kupców, a także w Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika oraz w różnych prywatnych gimnazjach.

Od 1931 roku pełnił funkcję wizytatora szkół na terenie Poznania oraz Śląska. W okresie hitlerowskiej okupacji aktywnie brał udział w tajnym nauczaniu, szczególnie w Częstochowie. Po zakończeniu wojny, od 1945 do 1947 roku był nauczycielem, a następnie, od 1947 do 1960 roku, dyrektorem Liceum Ogólnokształcącego w Kamienicy Polskiej, położonej w pobliżu Częstochowy. W 1960 roku przeszedł na emeryturę.

Działalność krajoznawcza, taternicka oraz organizacyjna

W 1910 roku Adam Ferens stał się członkiem Towarzystwa Tatrzańskiego, co zapoczątkowało jego aktywną działalność w obszarze turystyki górskiej. Uprawiał narciarstwo wysokogórskie oraz taternictwo, przy czym jedną z jego znaczących wspinaczek była ta z Mieczysławem Świerzem. Ferens dokonał zimowego wejścia na Rysy, zdobywając je od strony południowej na nartach. Jego umiejętności taternickie zaowocowały w 1922 roku, kiedy zdobył Wyżnią Lodową Przełęcz z Doliny Czarnej Jaworowej oraz pokonał północną ścianę Świstowego Szczytu.

W roku 1923 wspólnie z Hugonem Grossmanem wytyczył nową drogę na północno-wschodniej ścianie Mięguszowieckiego Szczytu Pośredniego, a cztery lata później jako pierwszy przeszedł południowe żebro Wołowej Turni, towarzysząc mu Janusz Chmielowski.

Adam Ferens był także współzałożycielem Łódzkiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (PTT) w 1921 roku. Pełnił funkcję członka zarządu tego oddziału w latach 1921–1932, obejmując rolę Sekretarza Zarządu do 1927 roku. W 1926 roku utworzył Sekcję Narciarską przy Oddziale PTT, której przewodniczył. Działalność łódzkiej sekcji wyróżniła się organizowaniem szkoleń oraz nowatorskiej wówczas turystyki narciarskiej, a także organizowaniem odczytów i pokazów filmowych w Łodzi i Warszawie, które zainspirowały inne oddziały do podobnych działań.

W Oddziale PTT aktywnie działało także Koło Taterników Łodzian, w którym Ferens był członkiem. Regularnie wygłaszał odczyty krajoznawcze, dzieląc się swoją wiedzą o wyspecjalizowanym narciarstwie i doświadczeniem taternickim. Dzięki jego inicjatywie, Łódzki Oddział PTT objął patronatem schronisko na Turbaczu, co owocowało organizowaniem obozów pieszych i narciarskich dla młodzieży szkolnej.

Po zakończeniu II wojny światowej Adam Ferens zrezygnował z pełnienia funkcji organizacyjnych w PTT i PTTK, lecz nie przestał działać na rzecz młodzieży. Organizował obozy piesze, rowerowe i narciarskie dla uczniów Liceum Ogólnokształcącego w Kamienicy, które prowadził aż do 1960 roku. Interesował się także projektowaniem namiotów i sprzętu, który młodzi uczestnicy obozów sami wytwarzali.

Miejsce spoczynku

Adam Ferens, który zmarł 9 stycznia 1975 roku w Krakowie, miał swoje miejsce spoczynku na cmentarzu w Kamienicy Polskiej.

Przypisy

  1. Poland Ministerstwo Wyznań Religijnych i OświeceniaP.M.W.R.O. Publicznego Poland Ministerstwo Wyznań Religijnych i OświeceniaP.M.W.R.O., Dziennik Urzędowy. Ruch Służbowy, 1932 [dostęp 06.12.2023 r.]
  2. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004.
  3. „Taternik”, R. IX, nr 3-4 z 31.12.1922 r., s. 46; R. X. 1923–24, z. 1-z 1, R. XVI, z 5-6 z maja 1933 r., s. 119–120.

Oceń: Adam Ferens

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:15