Artur Benis

---

Życiorys

Artur Benis odbył swoje studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1883–1888, a zakończył je zdobyciem tytułu doktora prawa w 1888 roku. Wspólnie z innymi wybitnymi umysłami, od 1894 do 1916 pełnił funkcję sekretarza Izby Przemysłowo-Handlowej w Krakowie. Ponadto, w 1914 roku aktywnie uczestniczył w Naczelnym Komitecie Narodowym, co świadczy o jego zaangażowaniu w sprawy narodowe.

W okresie 1915–1919 odegrał kluczową rolę w procesie wykupu i przejmowania kontroli nad górnośląskimi kopalniami węgla kamiennego. Był również jednym z pomysłodawców utworzenia Akademii Górniczo-Hutniczej. W 1919 roku, po przyjęciu nominacji na profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, pracował również w Biurze Prac Kongresowych w Paryżu. W 1920 roku został mianowany pełnomocnikiem rządu do spraw górnośląskich.

Latami 1919–1932 był pełnomocnikiem Rady Zawiadowczej Jawornickich Kopalń Węgla. 18 lutego 1919 zasiadł w zarządzie Banku Galicyjskiego dla Handlu i Przemysłu w Krakowie oraz Wydziale Wielkim Kasy Oszczędności Miasta Krakowa. Benis działał także w Towarzystwie Przyjaciół Biblioteki Jagiellońskiej oraz w Towarzystwie Miłośników Książki w Krakowie.

W obszarze naukowym zajmował się polityką gospodarczą oraz historią kultury, zwłaszcza drukarstwa. Jego dorobek obejmuje szereg prac, w tym publikację z 1887 roku na temat ochrony praw autorskich w dawnych czasach, a także „Postępek prawa czartowskiego przeciw narodowi ludzkiemu” z 1890 roku. W latach 1890–1891 stworzył „Materiały do dziejów drukarstwa i księgarstwa w Polsce”, a w 1905 roku opracował „Muzeum Przemysłowe w Krakowie”. Co więcej, był jednym z redaktorów Czasopisma Prawniczego i Ekonomicznego.

Swoje miejsce w literaturze polskiej zyskał dzięki Romanowi Brandstaetterowi, który uwiecznił go w sztuce „Ja jestem Żyd z Wesela”. W swojej karierze adwokackiej, prowadził kancelarię przy ulicy Starowiślnej, gdzie pracował do 1903 roku. Następnie przeniósł swoje biuro na ul. Wielopole, które z sukcesem obsłużyło sprawę rozwodową Hirsza Singera w 1905 roku. W 1906 roku Benis osiedlił się w nowo wybudowanym gmachu Izby Przemysłowo-Handlowej przy ul. Długiej 1, gdzie prowadził swoją kancelarię do 1914 roku, kiedy to wybuchła wojna.

Życie osobiste Artura Benisa związane było z Heleną Rapoport, z którą ożenił się 2 maja 1897 roku. Jako ojciec trzech synów, do grona jego dzieci należeli: Adam, Ludwik Stefan (1900–1939) oraz Antoni August (1901–1994). Po jego śmierci, Artur Benis został pochowany na cmentarzu Rakowickim w kwaterze XIIa.

---

Oceń: Artur Benis

---