Jerzy Władysław Jurkiewicz, urodzony 22 lipca 1947 roku w Krakowie, był znaczącą osobą w dziedzinie nauk ścisłych, a jego kariera koncentrowała się na fizyce teoretycznej. Pracował jako naukowiec na prestiżowym Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie przez lata przyczynił się do rozwoju tej dziedziny w Polsce.
Jurkiewicz był także członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, co podkreśla jego wkład w polską naukę oraz zaangażowanie w rozwój akademicki.
Jego osiągnięcia oraz praca naukowa miały istotny wpływ na środowisko akademickie, a jego pamięć będzie trwać wśród tych, którzy go znali i współpracowali z nim.
Życiorys
Leopold Jurkiewicz, ojciec Jerzego, był fizykiem, natomiast jego matka, Irena z d. Trzaska, była geologiem. W 1970 roku Jerzy Jurkiewicz ukończył studia z zakresu fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie napisał pracę magisterską dotyczącą procesów wysokich energii pod kierunkiem Andrzeja Kotańskiego.
Po zakończeniu studiów rozpoczął dalszą edukację na poziomie doktoranckim w Instytucie Fizyki UJ, w Zakładzie Fizyki Teoretycznej. Już po roku pracy naukowej, w 1975 roku uzyskał stopień doktora, a jego rozprawa doktorska, dotycząca fizyki wysokich energii, powstała pod nadzorem Kacpra Zalewskiego. Następnie, w 1987 roku, otrzymał stopień doktora habilitowanego. Praca, na podstawie której uzyskał ten tytuł, nosiła tytuł „Rozwinięcie słabego sprzężenia w chromodynamice kwantowej”. W 1994 roku zdobył tytuł profesora.
W latach 2002–2017 piastował funkcję kierownika Zakładu Teorii Układów Złożonych na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 2003 roku został współzałożycielem Centrum Badań Złożonych im. Marka Kaca, którym kierował w latach 2003–2007. Dodatkowo, między 2009 a 2012 rokiem sprawował funkcję dziekana Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej na tej uczelni. W 2018 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.
Badania Jerzego Jurkiewicza dotyczyły początkowo teorii pola, a następnie skoncentrował się na kwantowej teorii silnych oddziaływań. Od lat osiemdziesiątych jego prace zaczęły obejmować również grawitację kwantową. W 2010 roku został członkiem korespondentem, a w 2019 roku pełnoprawnym członkiem Polskiej Akademii Umiejętności, a także członkiem Rady PAU, reprezentując Walne Zgromadzenie.
Jako jeden z założycieli Polskiego Towarzystwa Relatywistycznego w 2011 roku, pełnił rolę wiceprezesa tej organizacji. W 2004 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, a w 2009 roku otrzymał Nagrodę Naukową im. Wojciecha Rubinowicza. W 2018 roku przyznano mu Nagrodę Rektora UJ „Laur Jagielloński”.
W 1969 roku Jerzy poślubił Elżbietę Nowakównę, chemiczkę, która swoją karierę zawodową spędziła w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Po jego śmierci, został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Przypisy
- Zmarł prof. Jerzy Jurkiewicz
- Magdalena Bajer Jurkiewiczowie
- Członkowie. „Rocznik Polskiej Akademii Umiejętności”. Rok 2019, s. 19, 2020. Kraków: Polska Akademia Umiejętności. [dostęp 30.11.2021 r.]
- Laur Jagielloński
- Laureaci Nagrody Naukowej im. Wojciecha Rubinowicza
- a b c d e f g h i Elżbieta Dziwisz Pasja jako drogowskaz, w: Alma Mater. Pismo Uniwersytetu Jagiellonskiego, nr 206-207 (luty-marzec 2019), s. 24-32
- a b c d e Złota księga nauki polskiej w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. Tom I. A-Ł, wyd. Mastermedia i Helion, Gliwice 2020, s. 463
- a b Krakowskie Konsorcjum Naukowe im. Mariana Smoluchowskiego: Członkowie Rady - CV
- M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 119
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Adam Ferens | Andrzej Kaliszewski | Lech Dzienis | Piotr Dobosz | Dorota Gil | Israel Meir Freimann | Magdalena Smoczyńska | Jerzy Ratajewski | Paweł Tylek | Juliusz Bator | Jerzy Serczyk | Krzysztof Fiałkowski | Artur Benis | Józef Mikulski | Adolf Aleksandrowicz | Karol Tarnowski | Tadeusz Krupa | Jan Zurzycki | Agnieszka Zalewska | Tadeusz ŚrodulskiOceń: Jerzy Jurkiewicz